Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Antoni
Bant

Urodził się 13 maja 1891 r. we Lwowie. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1911 r. po ukończeniu Gimnazjum V we Lwowie. Studia wyższe – z przerwą spowodowaną czynnym udziałem w pierwszej wojnie światowej (1914–1917) – odbył w latach 1911–1918 na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Lwowskiego. Dyplom doktora wszech nauk lekarskich uzyskał tamże w 1920 r. Pracę naukowo-dydaktyczną rozpoczął w 1913 r. w wydziałowej Katedrze Anatomii Opisowej, kierowanej przez prof. dr. Józefa Markowskiego, początkowo jako demonstrator, a następnie starszy asystent. W 1922 r. pracował przez kilka miesięcy w Katedrze Anatomii Opisowej Uniwersytetu w Poznaniu, a w 1923 r., najpierw jako adiunkt, a potem zastępca profesora podjął zlecone wykłady z anatomii topograficznej zwierząt domowych we Lwowskiej Akademii Medycyny Weterynaryjnej, zapoczątkowując w ten sposób trwałą i do końca życia kontynuowaną współpracę i więź z Uczelnią i zawodem lekarsko-weterynaryjnym.

W 1924 r., na podstawie rozprawy pt. „Morfologia mięśni okołoobojczykowych u człowieka i zwierząt ssących”, habilitował się w Lwowskiej Akademii Medycyny Weterynaryjnej, uzyskując stopień naukowy docenta anatomii porównawczej, a w 1926 r. objął tamże kierownictwo zorganizowanego przez siebie Zakładu Anatomii Topograficznej. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1925 r., a tytuł profesora zwyczajnego – w 1936 r. W latach 1925–1926 przebywał na stażach naukowych w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.

W okresie do 1945 r. pracował we Lwowie w tamtejszej Akademii Medycyny Weterynaryjnej, a od grudnia 1945 do 1961 r. we Wrocławiu jako organizator Zakładu Anatomii Porównawczej Zwierząt Domowych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej (do 1951 r.) Uniwersytetu i Politechniki, następnie Wyższej Szkoły Rolniczej.

Od 1926 do 1939 r. był we Lwowie najpierw kierownikiem utworzonego przez siebie w 1926 r. Zakładu Anatomii Topograficznej, a w latach 1934–1945 kierownikiem Zakładu Anatomii Porównawczej Zwierząt Domowych. W latach 1948–1950, 1952–1953 i 1956–1958 był we Wrocławiu dziekanem Wydziału Medycyny Weterynaryjnej oraz seniorem i inicjatorem budowy nowych pomieszczeń dydaktyczno-naukowych dla Wydziału, z których gmach główny Wydziału oddał do użytku w 1951 r. Ponadto do 1961 r. był członkiem Rady Głównej MSzW oraz przewodniczącym Sekcji Nauk Podstawowych w KNW PAN.

Wypromował 13 doktorów medycyny weterynaryjnej, z których 8 – po habilitacji – uzyskało tytuły profesorskie. Był też autorem licznych recenzji rozpraw doktorskich, habilitacyjnych i do tytułu profesora. Opublikował około 40 prac i artykułów naukowych oraz skrypt dla studentów pt. „Anatomia topograficzna zwierząt domowych. Odnóża” .

Za osiągnięcia i zasługi położone na polu naukowym, dydaktycznym i organizacyjnym był odznaczony Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Naukową PTNW „Pro Scientia Veterynaria Polona”, Odznaką Honorową Budowniczy Wrocławia, tytułem „Członka Honorowego” Polskiego Towarzystwa Anatomicznego, godnością doktora honoris causa Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu i wieloma innymi odznaczeniami i medalami.

Zmarł 12 czerwca 1981 r. Pochowany we Wrocławiu na cmentarzu Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec