- Profesorowie -

Urodził się 28 maja 1889 r. w Irkucku na Syberii, gdzie ukończył szkołę średnią. W 1912 r. rozpoczął studia wyższe na Wydziale Rolniczym Politechniki Kijowskiej. Pierwsza wojna światowa przerwała mu studia. Do Polski przyjechał w 1919 r. i w Poznaniu w 1924 r. ukończył studia z tytułem doktora nauk rolniczych.

Równocześnie w 1920 r. rozpoczął pracę asystenta, a następnie adiunkta w Katedrze Zoologii Ogólnej Uniwersytetu Poznańskiego. W Poznaniu pracował do 1928 r. W latach 1928–1937 objął kierownictwo organizującej się przy Warszawskiej Stacji Ochrony Roślin placówki doświadczalnej w Morach k. Warszawy. Tam prowadził pionierskie prace nad biologią i zwalczaniem szkodliwych owadów. W 1937 r. przeniósł się do Puław, gdzie do 1947 r. pracował w Państwowym Instytucie Naukowym Gospodarstwa Wiejskiego.

W 1948 r. został powołany na kierownika Katedry Zoologii Rolniczej i Entomologii Stosowanej na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu, a po zmianach organizacyjnych został kierownikiem Katedry Entomologii na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej.

W 1949 r. w wyniku przewodu habilitacyjnego na Uniwersytecie im. Marii Skłodowskiej-Curie otrzymał stopień doktora habilitowanego i tytuł docenta. Tytuł rozprawy habilitacyjnej – „Fauna roślinożerna łanów zbożowych w Polsce w okresie dwudziestolecia 1919–1939”. W 1951 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1954 r. profesorem zwyczajnym.

Na wrocławskiej Uczelni zorganizował pierwszą w Polsce Specjalizację Ochrony Roślin i kierował nią do 1960 r. W latach 1956–1960 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Rolniczego.

Pod jego kierunkiem ponad 300 studentów uzyskało stopień inżyniera lub magistra inżyniera specjalizacji ochrony roślin. Był inicjatorem, redaktorem i współautorem pierwszego zbiorowego podręcznika pt. „Ochrona roślin” (1948). Przez całe życie interesował się polskim nazewnictwem owadów i w 1960 r. ukazał się jego

„Wykaz alfabetyczny łacińsko-polskich nazw gatunkowych szkodników roślin użytkowych oraz niektórych ich wrogów naturalnych”.

Jego dorobek naukowo-badawczy liczy ponad 200 publikacji. W latach 1933–1939 był redaktorem „Rocznika Ochrony Roślin” części B – „Szkodniki roślin” oraz redaktorem (1955–1961) „Polskiego Pisma Entomologicznego” – Seria B – „Entomologia stosowana”.

Był czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Entomologicznego, wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego oraz długoletnim przewodniczącym Oddziału Wrocławskiego tegoż Towarzystwa.

Za swą działalność naukową i pedagogiczną odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł 14 czerwca 1961 r. Pochowany został na cmentarzu Św. Wawrzyńca przy ul. Bujwida we Wrocławiu.