Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Władysław
Nowak

Urodził się dnia 20 marca 1940 roku w Ostrowach Tuszowskich, w woj. podkarpackim. Szkołę podstawową ukończył w rodzinnej miejscowości, a Państwowe Technikum Rolnicze w Weryni k. Kolbuszowej w roku 1959. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, uzyskując w roku 1964 tytuł magistra inżyniera rolnictwa.

Po ukończeniu studiów odbył roczny staż pracy w Stacji Nasienno-Szkółkarskiej w Snowidzy k. Jawora, a następnie przez dwa lata pracował w Centrali Nasiennictwa Ogrodniczego i Szkółkarstwa we Wrocławiu. W roku 1967 rozpoczął studia doktoranckie w Katedrze Chemii Rolnej Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. W 1972 r. został zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Szczegółowej Uprawy Roślin, stopień doktora nauk rolniczych uzyskał w roku 1973 na podstawie rozprawy pt. „Skład i właściwości związków próchnicznych niektórych typów gleb uprawnych”.

Stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych otrzymał w roku 1993 po przedłożeniu rozprawy pt. „Plonowanie i skład chemiczny niektórych gatunków i odmian traw w zależności od typu gleby i sposobu użytkowania”.

Stanowisko profesora nadzwyczajnego Akademii Rolniczej uzyskał w roku 1999. a tytuł profesora w roku 2001.

Odbył długoterminowe staże w Niemczech na Uniwersytetach w Halle i Jenie. Był organizatorem oraz pełnił przez 35 lat funkcję kierownika laboratorium dwóch katedr: Szczegółowej Uprawy Roślin oraz Łąkarstwa i Kształtowania Terenów Zieleni. Był przedstawicielem asystentów i adiunktów do Rady Wydziału Rolniczego, członkiem Rektorskiej Komisji ds. Ochrony Pracy, Społecznym Inspektorem Pracy Uczelni. Przez kolejne trzy kadencje (1999–2008) należał do Uczelnianej Komisji Wyborczej oraz przewodniczył Wydziałowej Komisji Wyborczej.

Główne jego kierunki badawcze to: rekultywacja gleb zdegradowanych przez przemysł, agrotechnika roślin pastewnych uprawianych na paszę i na nasiona, wpływ nawożenia na jakość i wielkość plonu oraz właściwości chemiczne gleby. W ostatnich latach podjął także badania z zakresu zastosowania preparatu bakteryjnego w ochronie pszenicy, wpływu uproszczonej uprawy na plonowanie zbóż oraz wpływu nawożenia na plonowanie wierzby krzewiastej uprawianej do celów energetycznych.

Jest promotorem dwóch zakończonych przewodów doktorskich oraz jednego kończącego się w roku 2011. Wykonał 1 recenzję pracy habilitacyjnej i 1 pracy doktorskiej oraz wiele recenzji wydawniczych. Pod jego kierunkiem 70 magistrantów wykonało prace magisterskie.

Jest autorem ponad 100 oryginalnych prac naukowych opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych.

Za działalność naukowo-badawczą, dydaktyczną i organizacyjną został odznaczony Złotym Medalem za Długoletnią Służbę, Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem „Zasłużony dla Wydziału Rolniczego” oraz 16-krotnie wyróżniony nagrodami Rektora.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec