Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Jan
Nowakowski

Urodził się 23 sierpnia 1922 r. w Karsach (powiat Dąbrowa Tarnowska). Szkołę podstawową ukończył w Mościcach k. Tarnowa. W latach 1937–1945 pracował w Państwowej Fabryce Związków Azotowych. W 1946 r. wyjechał do Wrocławia, gdzie zdał maturę jako eksternista w I LO. W latach 1946–1951 pracował w Kuratorium Okręgu Szkolnego we Wrocławiu w referacie szkolno-organizacyjnym, podejmując jednocześnie studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu, które ukończył w 1951 r., po czym rozpoczął pracę w Katedrze Szczegółowej Hodowli Zwierząt Wydziału Rolniczego Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu w charakterze młodszego asystenta.

W latach 1954–1958 przebywał w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu na tzw. aspiranturze. W 1959 r. otrzymał etat starszego asystenta w Katedrze Szczegółowej Hodowli Zwierząt WSR we Wrocławiu. Doktoryzował się pod kierunkiem prof. Tadeusza Konopińskiego w 1960 r. na podstawie pracy pt. „Bydło nizinne czerwono-białe na polskim Podsudeciu”. Następnie rozpoczął pracę w Zakładzie Pszczelnictwa WSR, przejmując w 1962 r. obowiązki kierownika, które pełnił aż do przejścia na emeryturę w 1992 r. Etat docenta uzyskał w 1970 r., a tytuł naukowy profesora w 1985 r.

W latach 1966–1967 odbył 18-miesięczne specjalistyczne studia na Uniwersytecie Cornella w Nowym Jorku i na farmie pszczół B. Schearmana w Glen Arm w stanie Maryland. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na zagadnieniach biologii rodziny pszczelej i owadów użytkowych, wykorzystaniu mieszańców z krzyżowania międzyrasowego pszczół w różnych regionach Dolnego Śląska oraz wpływie herbicydów na zdrowotność rodzin pszczelich i produkcyjność pszczół. Opublikował 49 oryginalnych prac, w tym także w językach obcych oraz wiele artykułów, referatów i doniesień naukowych.

Zorganizował doświadczalną fermę pszczół, opracował z prof. J. Wojem „Przewodnik do ćwiczeń z pszczelarstwa”. Pod jego opieką wykonano 32 prace magisterskie i 1 doktorską.

W 1987 r. był sekretarzem Międzynarodowego Kongresu Pszczelnictwa „Apimondia”, który odbył się w Warszawie i uczestniczył w Kongresach w Meksyku, Tajlandii i w kilku krajach europejskich.

Był zastępcą dyrektora Instytutu Hodowli i Technologii Produkcji Zwierzęcej (1973–1981), prodziekanem Wydziału Zootechnicznego (1972–1981 oraz 1984–1987), członkiem Rady Naukowej Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach, Rady Naukowej ds. Pszczelarstwa przy Ministerstwie Rolnictwa oraz Rady Naukowej przy Centrali Spółdzielni Ogrodniczych ds. Hodowli Pszczół. Był przewodniczącym Rady Oddziałowej ZNP, skarbnikiem Wojewódzkiego Zarządu Pszczelarzy we Wrocławiu, a także prezesem Koła Myśliwskiego „Remiza”.

Otrzymał nagrody Ministra Rolnictwa oraz Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, a także wiele nagród Rektora Akademii Rolniczej. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a za udział w walce z okupantami w szeregach Armii Krajowej – Odznaką Grunwaldu, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Walecznych.

Zmarł 29 października 2000 r. i został pochowany na cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec