- Profesorowie -

Urodził się 2 maja 1919 r. w Samborze, woj. lwowskie. Studia rozpoczął w 1937 r. w Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, kontynuował w latach 1939–1941 (Lwowski Instytut Weterynaryjny) oraz podczas okupacji niemieckiej (1942–1943) w ramach tzw. Fachowych Kursów Weterynaryjnych, uzyskując w 1943 r. dyplom lekarza weterynaryjnego. Następnie po odbyciu stażu w rzeźni miejskiej we Lwowie w 1944 r. i otrzymaniu zaświadczenia od ówczesnych władz niemieckich o prawie wykonywania zawodu lekarza weterynaryjnego przeniósł się do Rzeszowa, gdzie pracował jako praktykujący lekarz weterynaryjny.

Po zakończeniu działań wojennych przeniósł się do Wrocławia i od 1946 r. pracował jako starszy asystent w Katedrze Anatomii Patologicznej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. W 1950 r. powołany został do zawodowej służby wojskowej, otrzymując przydział do Centrum Wyszkolenia i Badań Weterynaryjnych w Puławach, gdzie zorganizował laboratorium histopatologiczne. W czasie pracy w Centrum uzyskał na Wydziale Weterynaryjnym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu stopień doktora nauk weterynaryjnych (1951 r.) na podstawie rozprawy pt. „Badania histopatologiczne nad zakaźnym zapaleniem jelit ślepych i wątroby u indyków”. W międzyczasie składał egzaminy dyplomowe na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu, uzyskując dyplom lekarza w 1955 r. W roku 1954 powrócił do pracy w Katedrze Anatomii Patologicznej na Wydziale Weterynaryjnym we Wrocławiu.

Stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1960 r. na podstawie pracy pt. „Patogeneza i morfologia moniliazy kurczaków w świetle badań własnych”. W roku 1961 został mianowany docentem w Katedrze Anatomii Patologicznej. Na tym stanowisku pracował do 1966 r., pełniąc w latach 1964–1966 r. obowiązki kierownika Katedry.

W 1966 r. został powołany na stanowisko kierownika Zakładu (od 1985 r. Katedry) Histologii i Embriologii, które piastował do 1989 r., tj. do przejścia na emeryturę.

Tytuł profesora nadzwyczajnego nauk weterynaryjnych otrzymał w 1970 r.

Dorobek naukowy obejmuje 42 pozycje i dotyczy patomorfologii ptaków oraz zastosowania nowych metod histochemicznych do oceny różnych stanów zaawansowania zawału mięśnia sercowego u zwierząt domowych i dziko żyjących. Szczególnie wartościowe są badania nad zakaźnym zapaleniem jelit ślepych i wątroby u indyków, których wyniki znalazły oddźwięk w niemieckich opracowaniach podręcznikowych.

Do osiągnięć w pracy dydaktycznej należy zaliczyć opracowanie „Programowego przewodnika do ćwiczeń z histologii”, którego ukazały się 4 wydania. Ponadto uczestniczył w tłumaczeniu niemieckiego podręcznika anatomii patologicznej prof. K. Nieberlego i prof. P. Cohrsa.

Zmarł 2 października 1993 r. Spoczywa na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.