Page 601 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 601

600                   DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU








              cławiu na stanowisku specjalisty w zawodzie, a od 1977 r.
              na stanowisku adiunkta. W 1981 r. rozpoczął pracę w Ogro-
              dzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego na etacie
              adiunkta i stanowisku kierownika, a następnie dyrektora In-
              stytutu Specjalistycznego – Ogrodu Botanicznego. W 1999 r.                   Władysław
              podjął pracę na kierunku ogrodnictwo Wydziału Rolnicze-                      Nowak
              go Akademii Rolniczej. Od 2001 r. zatrudniony na stano-
              wisku profesora nadzwyczajnego na kierunku architektura
              krajobrazu Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska
              i Geodezji Akademii Rolniczej we Wrocławiu.
                    Współzałożyciel  i  członek  zarządu  Polskiego
              Towarzystwa Roślin Wrzosowatych, członek Komisji            Urodził się dnia 20 marca 1940 roku w Ostrowach
              Ogrodów Botanicznych i Arboretów. Od 1975 r. czło-    Tuszowskich, w woj. podkarpackim. Szkołę podstawową
              nek  Polskiego Towarzystwa  Botanicznego,  Komisji    ukończył w rodzinnej miejscowości, a Państwowe Tech-
              Ochrony Przyrody (1988–1993), w latach 1994–1997      nikum Rolnicze w Weryni k. Kolbuszowej w roku 1959.
              członek  Senackiej  Komisji  ds.  Nagród  i  Finansowej   W tym samym roku  rozpoczął studia na Wydziale Rolni-
              (1997–1999), redaktor serii – Prace Ogrodu Botaniczne-  czym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, uzyskując
              go, członek komitetów redakcyjnych czasopism: Rocznik   w roku 1964 tytuł magistra inżyniera rolnictwa.
              Dendrologiczny (do 2005 r.), Erica Polonia, Arboretum       Po ukończeniu studiów odbył roczny staż pracy
              Bolestraszyce.                                        w Stacji Nasienno-Szkółkarskiej w Snowidzy k. Jawora,
                    Inicjator założenia Polskiego Stowarzyszenia Ogro-  a następnie przez dwa lata pracował w Centrali Nasiennic-
              dów Botanicznych, Stowarzyszenia „Ogrody Dolnośląskie”,   twa Ogrodniczego i Szkółkarstwa we Wrocławiu. W roku
              grupy Rośliny Wrzosowate, Stowarzyszenia Ochrona      1967 rozpoczął studia doktoranckie w Katedrze Chemii
              Krajobrazu, Środowiska Naturalnego i Dziedzictwa Kul-  Rolnej Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. W 1972 r.
              turowego Klub SILESIA i Dolnośląskiego Archiwum       został zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w Ka-
              Fotografii Przyrodniczej                               tedrze Szczegółowej Uprawy Roślin, stopień doktora nauk
                    Był promotorem 1 rozprawy doktorskiej oraz po-  rolniczych uzyskał w roku 1973 na podstawie rozprawy
              nad 30 prac magisterskich. Opublikował ponad 42 prace   pt. „Skład i właściwości związków próchnicznych niektó-
              i 6 monografii. Autor podręczników pt. „Szata roślinna”   rych typów gleb uprawnych”.
              (CD), „Drzewa przyuliczne dla Wrocławia”, „Multimedia       Stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych
              w edukacji przyrodniczej” i „18 nowych odmian z rodzaju   otrzymał w roku 1993 po przedłożeniu rozprawy pt. „Plo-
              Hemerocalis”. Organizator praktyk studenckich oraz Ma-  nowanie i skład chemiczny niektórych gatunków i odmian
              jówek Architekta Krajobrazu.                          traw w zależności od typu gleby i sposobu użytkowania”.
                    W działalności naukowej zajmował się uprawami         Stanowisko profesora nadzwyczajnego Akademii
              bezglebowymi – uprawą hydroponiczną w wersji wro-     Rolniczej uzyskał w roku 1999. a tytuł profesora w roku
              cławskiej. W ramach programów badawczych stworzył     2001.
              pracownię  kriobiologiczną  i  opracował  technologię       Odbył  długoterminowe  staże  w  Niemczech  na
              wstępnego linowego schładzania (zgłoszenie patento-   Uniwersytetach w Halle i Jenie. Był organizatorem oraz
              we), rozmnażania oraz przechowywania w temperaturze   pełnił przez 35 lat funkcję kierownika laboratorium dwóch
              ciekłego azotu nasion 50 gatunków roślin chronionych.   katedr:  Szczegółowej  Uprawy  Roślin  oraz  Łąkarstwa
              Po uzyskaniu tytułu doktora habilitowanego zaintere-  i Kształtowania Terenów Zieleni. Był przedstawicielem asy-
              sowania naukowe skupił na zagadnieniach związanych    stentów i adiunktów do Rady Wydziału Rolniczego, człon-
              z problematyką badawczą prowadzoną w ogrodach bo-     kiem Rektorskiej Komisji ds. Ochrony Pracy, Społecznym
              tanicznych i arboretach.                              Inspektorem Pracy Uczelni. Przez kolejne trzy kadencje
                    W 1992 r. otrzymał Nagrodę Październikową Wro-  (1999–2008) należał do Uczelnianej Komisji Wyborczej
              cławia, a w 1993 r. Złoty Krzyż Zasługi. Otrzymał również   oraz przewodniczył Wydziałowej Komisji Wyborczej.
              nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Rektora      Główne jego kierunki badawcze to: rekultywacja
              Uniwersytetu Wrocławskiego, Rektora Akademii Rolniczej   gleb zdegradowanych przez przemysł, agrotechnika roślin
              i Politechniki Wrocławskiej.                          pastewnych uprawianych na paszę i na nasiona, wpływ







        Księga1 DZIEJE UP.indb   600                                                                                    2012-02-01   13:28:34
   596   597   598   599   600   601   602   603   604   605   606