Page 511 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 511

510                   DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU








                    W 1945 r. objął Katedrę Maszynoznawstwa Rolni-        Stopień  naukowy  doktora  nauk  rolno-leśnych
              czego w SGGW w Warszawie, gdzie rok później nadano    nadała mu w 1961 r. Rada Wydziału Rolniczego WSR
              mu stopień profesora nadzwyczajnego. W tym też roku   we Wrocławiu na podstawie pracy doktorskiej pt. „Szko-
              zorganizował przy Katedrze Stację Doświadczalną Cią-  dliwa entomofauna kukurydzy Zea mays L. obserwowana
              gników i Maszyn Rolniczych, przekształconą w 1950 r.    w okolicach Wrocławia w latach 1956–1959”. W 1966 r.
              w Instytut Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa.    uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na pod-
                    W roku 1946 r. zorganizował na Politechnice Wro-  stawie rozprawy pt. „Badania nad omacnicą prosowianką
              cławskiej Katedrę Budowy Maszyn Rolniczych oraz na    – Ostrinia nubilalis (Hbn.) (Lep. Pyralidae) na kukurydzy
              Wydziale Rolnym Uniwersytetu Wrocławskiego Katedrę    w warunkach południowo-zachodniej Polski”.
              Maszynoznawstwa Rolniczego. Kierował tymi Katedrami,        Jego zainteresowania naukowe dotyczyły początko-
              dojeżdżając z Warszawy do połowy 1949 r. W latach 1950   wo szkodliwej entomofauny kukurydzy i zostały później
              –1951 pracował we Wrocławiu. W 1952 r. wybrany został   rozszerzone na badania nad szkodnikami zbóż. Ostatnie
              członkiem korespondentem PAN, a następnie członkiem   lata życia poświęcił badaniom nad ekologicznymi podsta-
              rzeczywistym i członkiem Prezydium PAN. W 1954 r.     wami ochrony roślin przed entomofagami.
              mianowany zostł profesorem zwyczajnym.                      Dorobek  naukowy  to  183  prace  indywidualne
                    Dorobek  naukowy  Profesora  to  ponad  sto  pu-  i współautorskie. Pod jego kierunkiem 80 studentów wy-
              blikacji, wśród których jest wielotomowa monografia    konało swoje prace magisterskie. Wypromował również
              pt. „Teoria i konstrukcja maszyn rolniczych”, przetłuma-  6 doktorów i był recenzentem kilkunastu rozpraw doktor-
              czona na wiele języków.                               skich i habilitacyjnych. Jest współautorem akademickiego
                    Odznaczony był trzykrotnie Krzyżem Walecznych,   podręcznika pt. „Nauka o chorobach i szkodnikach roślin
              Państwową Nagrodą Naukową I stopnia, indywidualną     oraz technika ich zwalczania”. Był opiekunem SKN Ochro-
              i zespołową Nagrodą Ministra Szkolnictwa Wyższego     ny Roślin, a od 1984 r. SKN Entomologów.
              i Techniki oraz Krzyżem Oficerskim i Komandorskim            Współpracował z różnymi uczelniami zagranicz-
              Orderu Odrodzenia Polski, a także Orderem Sztandaru   nymi oraz międzynarodowymi organizacjami naukowymi
              Pracy II klasy.                                       (Międzynarodowy Komitet Entomofaunistyczny Europy
                    Zmarł 5 lutego 1981 r. Pochowany został na cmen-  Środkowej – SIEEC, Międzynarodowa Grupa Badawcza
              tarzu Powązkowskim w Warszawie.                       „Ostrinia” – IWGO, Wszechzwiązkowy Instytut Ochrony
                                                                    Roślin w Leningradzie, Katedra Fitomedycyny na Uniwer-
                                                                    sytecie w Hanowerze – Niemcy, Wyższa Szkoła Inżynierska
                                                                    Ochrony Roślin w Halle-Wettin – NRD, Wydział Rolniczy
                                                                    na Uniwersytecie w Nowym Sadzie – Jugosławia). Przez
                                                                    wiele lat pełnił funkcję sekretarza naukowego „Polskiego
                                                                    Pisma Entomologicznego”.
                                     Czesław                              Za działalność naukową i dydaktyczną otrzymał
                                     Kania                          nagrody indywidualne i zespołowe różnych stopni Rektora
                                                                    AR jak i Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Odzna-
                                                                    czony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim
                                                                    Orderu Odrodzenia Polski.
                                                                          Zmarł 15 maja 1993 r. i pochowany został we Wro-
                                                                    cławiu na cmentarzu Osobowickim.
                    Urodził się 14 lipca 1927 r. w Dobromilu. Dwustop-
              niowe studia wyższe odbył w latach 1948–1953 na Wydzia-
              le Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej
              i Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, uzyskując dy-
              plom magistra inżyniera rolnika.
                    Jeszcze przed zakończeniem studiów zatrudniony
              został jako asystent w Katedrze Entomologii WSR we Wro-
              cławiu, gdzie pracował przez cały czas, obejmując kolejno
              stanowiska od st. asystenta do profesora nadzwyczajnego.







        Księga1 DZIEJE UP.indb   510                                                                                    2012-02-01   13:28:18
   506   507   508   509   510   511   512   513   514   515   516