Page 387 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

386 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

Agnieszkę Mironowicz i Lewtera Szyszkowskiego. Związkowcy biorą też udział w pracach
wszystkich komisji rektorskich.
W październiku dochodzi do pierwszej próby sił. Z niecierpliwością oczekiwane
podwyżki przychodzą z Ministerstwa w formie krzywdzącej część pracowników. Komitet
Założycielski wysyła protesty do Premiera i Ministra oraz organizuje akcję odmawiania
przyjęcia podwyżek w narzuconej formie. Solidarność odnosi sukces i pracownicy powszechnie
odmawiają przyjęcia przygotowanych w kasie pieniędzy. Wkrótce podwyżki zostają wypłacone
w formie zaakceptowanej przez Związek.
Po rejestracji Statutu rozpoczyna się kampania wyborcza. Zgłoszonych jest 15
kandydatów na przewodniczącego Związku oraz 72 kandydatów do Komisji Uczelnianej.
W bezpośrednich wyborach w dniu 20 grudnia bierze udział 1 104 członków. Wybrana
zostaje Komisja Uczelniana w składzie: Jerzy Weber – przewodniczący, Jerzy Kiersnowski –
I wiceprzewodniczący, Jerzy Chołast – II wiceprzewodni czący, Wojciech Weyman – sekretarz,
Barbara Mąkosa – skarbnik, Krzysztof Parylak, Adam Jara, Jerzy Drozd, Jan Kucharzy-
szyn, Bolesław Żuk, Jan Simoni, Bogumiła Załęska-Świątkiewicz, Dionizy Zięba, Wacław
Leszczyński, Jerzy Petryński. Do Komisji Rewizyjnej zostają wybrani: Kazimierz Michalak
– przewodniczący, Ludwika Petryńska, Jan Anweiler, Zbigniew Wolański i Józef Dejneka.
Komisja Uczelniana powołuje Martę Skalską na rzecznika infor macji.
W trakcie 1981 r. wciąż rośnie liczba członków Soli darności, zrzeszającej wkrótce
84% ogółu zatrudnionych. Ponieważ Uczelnia nie dysponuje salą, która mogłaby pomieś cić
wszystkich chętnych do uczestniczenia w związkowych zebraniach, w kołach wybierani zo-
stają delegaci (1 delegat na 5 członków „S”), których zgromadzenie stanowi odtąd najwyższą
władzę Związku na Uczelni. W maju odbywa się kolejne Walne Zebranie Delegatów (WZD),
na któ rym zostaje wybrane stałe Prezydium WZD w składzie: Jan Zwierzchowski, Jerzy
Piotrowski, Elżbieta Czekanowska.
Związek w tym okresie zajmuje się praktycznie wszystkimi sprawami uczelnianymi.
Prowadzone są działania zmierzające do ujawnienia nadużyć i niegospodarności na Uczelni.
Jej władze stają w trudnej sytuacji – z jednej strony pole manewru jest ograniczone przez
organizacje polityczne, z drugiej – istnieje olbrzymia presja środowiska oczekującego wyja-
śnienia spraw. Zespół ds. Kontroli nie uzyskuje zgody na wgląd do dokumentów finansowych
Uczelni. Rektor uzależnia swoją decyzję od stanowiska Ministerstwa. W odpowiedzi delegacja
Solidarności oświadcza, że będzie okupować gabinet rektora do czasu uzyskania odmowy na
piśmie. Po negocjacjach rektor wydaje zgodę.
Solidarność angażuje się mocno w pierwsze wolne wybory na Uczelni. Do władz
dziekańskich zostają wybrani: Jerzy Drozd, Wacław Leszczyński, Dionizy Zięba i Bolesław
Żuk.
W międzyczasie powstaje Zarząd NSZZ Solidarność Dolnego Śląska. Jego członkiem
zostaje Jerzy Weber, wybrany też delegatem na I Krajowy Zjazd Solidarności.
W listopadzie narasta konflikt z Ministerstwem, które nie spełnia oczekiwań środo-
wiska akademickiego i opóźnia prace nad nową ustawą o szkolnictwie wyższym. 16 listo-
pada 1981 r. rozpoczynają strajk okupacyjny studenci Akademii Rolniczej we Wrocławiu,
protestujący przeciwko postawie Ministerstwa i solidaryzujący się z żądaniami strajkujących
studentów WSI w Radomiu. Strajk popierany jest przez Solidarność i Senat Uczelni. Straj-
kują studenci wielu uczelni w kraju. Konferencja Rektorów – najwyższe ciało kolegialne
reprezentujące całe środowisko akademickie – oficjalnie popiera żądania strajkujących stu-
dentów i zobowiązuje się do zdecydowanej interwencji w sprawie ich realizacji. W zaistniałej
sytuacji, w odpowiedzi na apel Senatu, 12 grudnia po południu studenci podejmują decyzję
o zakończeniu strajku.

Księga1 DZIEJE UP.indb 386 2012-02-01 13:27:58