Page 287 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

286 DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU

t ekonomiczno-organizacyjnych ochrony roślin i środowiska, ekonomicznych aspektów
mechanizacji gospodarstw oraz ekologizacji w rolnictwie;
t sprawności oddziaływania służb doradczych i procesów integracyjnych w rolnictwie;
t zarządzania i efektywności ekonomicznej przedsiębiorstw oraz strategii firm na rynkach
międzynarodowych;
t preferencji konsumentów produktów żywnościowych w Polsce i wybranych krajach UE;
t rozwoju regionalnego;
t oddziaływania Bezpośrednich Inwestycji Zagranicznych na gospodarkę;
t oddziaływania administracji publicznej na obszary wiejskie.
Instytut współpracuje z wieloma ośrodkami naukowymi krajowymi i zagraniczny-
mi: Wyższą Szkołą Rolniczą w Brnie (Republika Czeska), Weihenstephan abt. Triesdorf
(Niemcy), University of Georgia (USA), z Uniwersytetem Południowoczeskim w Czeskich
Budziejowicach oraz Hochschule Zittau/Gorlitz (Niemcy).
W Instytucie pracowali: prof. dr hab. Wanda Mierzejewska, prof. dr hab. Jan Sondel,
prof. dr hab. Jan Ludwiczak, prof. dr hab. Franciszek Kapusta, doc. dr hab. Władysław Świ-
dziński, którzy wnieś li twórczy wkład w jego rozwój.

INSTYTUT NAUK O GLEBIE I OCHRONY ŚRODOWISKA

Jerzy Weber

Instytut wywodzi się z Katedry Gleboznawstwa utworzonej na Wydziale Rolniczym
Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Organizatorem Katedry i jej pierwszym kie-
rownikiem w latach 1946–1960 był prof. Jan Tomaszewski – wybitny gleboznawca, pod
którego kierunkiem przeprowadzono szeroko zakrojone prace kartograficzno-gleboznawcze
dokumentujące właściwości i rozmieszczenie gleb Dolnego Śląska. W roku 1960 kierownic-
two Katedry przejął jeden z pierwszych współpracowników prof. Tomaszewskiego – prof.
Stanisław Kowaliński. Naukowa i organizacyjna działalność tego wybitnego gleboznawcy,
twórcy polskiej szkoły mikromorfologii gleb, zaowocowała rozwojem nowoczesnych metod
badawczych i powstaniem specjalistycznych pracowni: mikromorfologii gleb, mineralogii
i rentgenografii, a także badań związków próchnicznych. W 1970 r. Katedrę włączono,
jako Zakład Gleboznawstwa, do nowo utworzonego Instytutu Chemii Rolniczej, Glebo-
znawstwa i Mikrobiologii. W 1979 r., po objęciu przez prof. Kowalińskiego stanowiska
dyrektora Instytutu Gleboznawstwa SGGW w Warszawie, kierownikiem Zakładu Glebo-
znawstwa został prof. Jan Borkowski. W roku 1982, na fali posierpniowych zmian, reak-
tywowano Katedrę Gleboznawstwa, której kierownikiem został prof. Bronisław Giedrojć.
W tym okresie działalność badawcza Katedry koncentrowała się głównie na zagadnie-
niach dotyczących oddziaływania czynników antropogenicznych na środowisko, zwłaszcza
na jego zanieczyszczeniu metalami ciężkimi. Ze względu na rozszerzenie zakresu badań
w 1987 r. Katedra Gleboznawstwa przemianowana została na Instytut Gleboznawstwa
i Ochrony Środowiska Rolniczego, w którym funkcje dyrektora pełnili: prof. Leszek Szer-
szeń (1987–1991), prof. Tadeusz Chodak (1991–2006), prof. Jerzy Weber (od 2006 r.).
W 2007 r. Instytut został przemianowany na Instytut Nauk o Glebie i Ochrony Środowiska,
a w 2009 r. do Instytutu włączono Uczelniane Laboratorium Analityczne, na bazie którego
utworzono Centrum Analiz Jakości Środowiska.
Aktualnie działalność naukowa Instytutu obejmuje następujące zagadnienia:
t procesy glebotwórcze i glebowe zachodzące w naturalnych warunkach geoekologicznych
oraz pod wpływem czynników antropogenicznych;

Księga1 DZIEJE UP.indb 286 2012-02-01 13:26:24