Page 267 - DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU
P. 267

266                   DZIEJE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO WE WROCŁAWIU








                                       t   hodowla roślin i doświadczalnictwo,
                                       t   chemia rolna i gleboznawstwo,
                                       t   limnologia i rybactwo,
                                       t   hodowla zwierząt,
                                       t   technologia i przetwórstwo rolnicze,
                                       t   ekonomika rolnicza.
                                             Studia ogrodnicze obejmowały 5 specjalizacji.
                                             W  1947  r.  zapoczątkowano  dyskusję  nad  organizacją  i  programami  stu-
                                       diów  rolniczych  w  Polsce.  Postulowano  skrócenie  okresu  studiów  zawodowych,
                                       co  miałoby  przyśpieszyć  uzupełnienie  braków  kadrowych  w  praktyce  oraz  zmia-
                                       nę  treści  nauczania  stosownie  do  zachodzących  przemian  społecznych  i  politycz-
                                       nych w kraju. W roku akademickim 1949/1950 opracowano i wdrożono na I roku,
                                       a  na Wydziale  Rolniczym  również  na II  roku, koncepcję  studiów dwustopniowych.
            Pracownicy Katedry Fitopatologii  Od drugiego roku obowiązywała specjalizacja. Studenci mogli wybrać kierunki: agronomiczny,
            pierwsza z prawej siedzi S. Czaplińska,
            obok niej A. Szumińska, pierwsza   ogrodniczy, mechanizację rolnictwa oraz ochronę roślin.
            z lewej stoi T. Toborek a obok niej   W ramach I stopnia studiów trwających 3,5 roku obowiązywała 7-miesięczna,
            prawdopodobnie H. Moroń                                kontrolowana  praktyka  zawodowa.  Studia  te  kończyły
                                                                   się  zaliczeniem  przedmiotów  i  egzaminem  końcowym
                                                                   z dyscyplin ustalonych programem studiów. Absolwenci
                                                                   uzyskiwali dyplom inżyniera rolnika przygotowanego do
                                                                   praktyki produkcyjnej. Istniała też możliwość kontynu-
                                                                   owania studiów II stopnia. Studia II stopnia trwały łącznie
                                                                   z praktyką 1,5 roku. Kończyły się przedłożeniem pracy ma-
                                                                   gisterskiej i komisyjnym egzaminem. Absolwenci uzys kiwali
                                                                   stopień magistra inżyniera rolnictwa.
                                                                        Bardziej uzdolnieni, a zwłaszcza mający predyspozycje
                                                                   do pracy naukowo-badawczej, przyjmowani byli do pracy na
                                                                   uczelni lub w instytutach naukowych. Podczas reorganizacji
                                                                   studiów rolniczych wiele uwagi poświęcono sprawności
                                                                   nauczania. Wprowadzono również nowe przedmioty: eko-
                                                                   nomię społeczną, ekonomię polityczną, zagadnienia Polski
                                                                   współczesnej i języki obce (rosyjski, angielski, francuski,
                                                                   niemiecki).
                                                                        Kadra dydaktyczno-naukowa wykazywała duże zaan-
                                                                   gażowanie w doskonalenie warunków nauczania i podno-
            Profesor Bolesław Świętochowski w Chinach
                                                                   szenie jego poziomu. Ukazały się podręczniki i skrypty
                                                                   uznanych profesorów: B. Świętochowskiego, T. Tomaszew-
                                                                   skiego, S. Baca, W. Tymrakiewicza, S. Tołpy, Z. Golonki,
                                                                   T. Konopińskiego, M. Stangenberga.
                                                                         Braki w pomocach dydaktycznych uzupełniane były
                                                                   przez samych studentów prowadzących notatki z wykła-
                                                                   dów, które powielano i rozpowszechniano wśród koleżanek
                                                                   i kolegów.
                                                                         Równolegle z działalnością dydaktyczną wzrastała
                                                                   aktywność  naukowa.  Od  1947  r.  zaczęły  ukazywać  się
                                                                   coraz liczniejsze publikacje naukowe i popularnonaukowe
                                                                   informujące o specyfice warunków przyrodniczych Dolne-
                                                                   go Śląska. Wskazywały one na konieczność dostosowania
                                                                   produkcji roślinnej i zwierzęcej do tych warunków.







        Księga1 DZIEJE UP.indb   266                                                                                    2012-02-01   13:25:44
   262   263   264   265   266   267   268   269   270   271   272