Strona główna
MUZEUM

- Rektorzy -

Aleksander
Tychowski

Rektor w latach 1955 - 1959

- Prorektorzy -

Urodził się 13 września 1900 r. we Lwowie. W 1917 r. ukończył gimnazjum w Żywcu i rozpoczął studia na Wydziale Chemii Technicznej Politechniki Lwowskiej. Studia przerwał w 1918 r., biorąc udział w obronie Lwowa i walcząc w szeregach V Dywizji Lwowskiej w wojnie bolszewickiej, a ukończył je z odznaczeniem w 1922 r. W 1925 r. uzyskał stopień doktora na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej na podstawie pracy pt. „Studia nad erythrodekstrynami” (promotor – prof. W. Syniewski). W 1938 r. został docentem, habilitując się na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. Tytuł profesora nadzwyczajnego nadano mu w 1940 r., a profesora zwyczajnego w 1960 r.

Jeszcze na rok przed ukończeniem studiów rozpoczął pracę naukową w Katedrze Technologii Chemicznej II i Mykologii Technicznej Politechniki Lwowskiej pod kierunkiem prof. Wiktora Syniewskiego, twórcy „polskiej szkoły skrobiowej” i z czasem stał się światowej rangi uczonym w zakresie nauki o skrobi, a także z zakresu fermentacji alkoholowej. Swą wiedzę pogłębiał na stażach naukowych w Instytucie Biochemii w Berlinie pod kierunkiem prof. C. Neuberga (1927/1928), w Kopenhadze (1928), w Weihestephan w Niemczech (1929) i w Instytucie Pasteura w Paryżu (1930).

Od 1925 r. był adiunktem Katedry Technologii Chemicznej II i Mykologii Technicznej Politechniki Lwowskiej. W 1928 r. objął kierownictwo Katedry i Instytutu Technologii Rolniczej Politechniki Lwowskiej w Dublanach. W 1946 r. odtworzył Katedrę Technologii Rolnej na Uniwersytecie i Politechnice Wrocławskiej i kierował nią aż do swej śmierci w 1962 r. Pełnił funkcję prodziekana (1953–1954) i dziekana Wydziału Rolniczego (1960–1962), także prorektora (1954–1955) i rektora (1955–1959) Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Był też organizatorem i kierownikiem Kursów Gorzelniczych (1928–1940 i 1946–1951) oraz organizatorem specjalizacji technologia fermentacji i węglowodanów studium wieczorowego Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej. W okresie wojny, w czasie okupacji Lwowa był przewodniczącym Rady Zakładowej Związków Zawodowych Wydziału Rolniczego w Dublanach (ratując wiele osób przed głodem i zsyłką) oraz komendantem miejscowej placówki AK. W latach 1957–1959 był przewodniczącym Komisji Rolnictwa WRN we Wrocławiu. Był też członkiem Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN i Kolegium Redakcyjnego czasopisma „Przemysł Rolny”.

Był opiekunem 2 prac habilitacyjnych, promotorem 9 doktoratów i ponad 100 prac magisterskich.

Opublikował 27 prac naukowych, w tym 21 oryginalnych prac twórczych, cytowanych w zagranicznych podręcznikach oraz wykonał wiele recenzji prac naukowych.

Odznaczony był m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Odznaką Orląt Lwowskich.

Zmarł 11 marca 1962 r. we Wrocławiu i pochowany został na cmentarzu Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec