- Profesorowie -

Urodził się 24 sierpnia 1910 r. w Grodzisku Mazowieckim, woj. warszawskie.

Studia wyższe ukończył w 1939 r. na Wydziale Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Po studiach zatrudniony został jako inspektor łąkarski w Warszawskiej, a później Lwowskiej Izbie Rolniczej. W czasie II wojny światowej pracował jako asystent Kontroli Obór, a następnie inspektor hodowli w Warszawskiej Izbie Rolniczej. Po wojnie instruktor hodowli, później inspektor łąkarski w Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim w Cieplicach i w Izbie Rolniczej we Wrocławiu. W 1946 r. podjął pracę w Katedrze Uprawy Łąk i Pastwisk na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. W 1949 r. uzyskał stopień doktora nauk rolniczych i stanowisko adiunkta. W latach 1952–1963 kierował Katedrą Uprawy Łąk i Pastwisk na

Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie, początkowo (1952–1954) na stanowisku adiunkta, następnie (1954–1961) na stanowisku docenta i od 1961 r. jako profesor nadzwyczajny. W latach 1957–1959 pełnił funkcję kuratora Katedry Botaniki tego Wydziału. W latach 1963–1970 był kierownikiem Katedry Torfoznawstwa na Wydziale Melioracji Wodnych w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu. Do roku 1977 pracował w Instytucie Rolniczych Podstaw Melioracji.

Przewodniczący wrocławskiego Oddziału Stowarzyszenia Łąkarzy i Torfiarzy (1946–1947); lektor w Instytucie Szkolenia Zawodowego Pracowników Rolnictwa Rady Narodowej we Wrocławiu; ekspert Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu i Opolu oraz w wojewódzkim zarządzie PGR w tych miastach; członek Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego (1952–1958) oraz Polskiego Towarzystwa Botanicznego (1952–1955).

Jego dorobek naukowy obejmuje 76 publikacji naukowych i popularnonaukowych. W pracach naukowych wyraźnie zaznaczają się dwa kierunki badań: pratotechnika i torfoznawstwo. Jest autorem podręczników pt. „Botanika łąkarska” oraz „Uprawa i użytkowanie łąk i pastwisk”.

Był promotorem 5 doktoratów i 53 prac magisterskich. Opiniował 7 wniosków o nadanie tytułu naukowego profesora nadzwyczajnego i 2 profesora zwyczajnego oraz ponad 350 prac naukowych i podręczników.

Przeszedł na emeryturę 20 września 1977 r.

Odznaczony Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, uhonorowany 2 nagrodami Ministra Edukacji i kilkoma nagrodami Rektora Akademii Rolniczej w Lublinie i Wrocławiu.

Zmarł 24 września 2002 r. Pochowany został na Cmentarzu Komunalnym „Grabiszyn” we Wrocławiu.