Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Barbara
Tomaszewska

Urodziła się 6 października 1937 r. w Poznaniu. Dyplom lekarza weterynarii uzyskała w 1961 r. na Wydziale Weterynaryjnym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. W tym samym roku odbyła staż podyplomowy w Powiatowym Zakładzie Weterynarii w Środzie Śl., a od 1 grudnia 1961 podjęła pracę w Katedrze Epizootiologii i Klinice Chorób Zakaźnych, specjalizując się w zakresie chorób owadów użytkowych, a szczególnie chorób pszczół i szeroko rozumianego pszczelarstwa.

Stopień doktora nauk weterynaryjnych uzyskała w roku 1967 uchwałą Rady Wydziału Weterynaryjnego WSR we Wrocławiu na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Obraz białek hemolimfy pszczoły miodnej (Apis mellifica L.) z uwzględnieniem warunków fizjologicznych i niektórych stanów patologicznych”. W roku 1979 uchwałą Rady Wydziału Weterynaryjnego AR we Wrocławiu otrzymała stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. „Badania nad zachowaniem się niektórych składników hemolimfy pszczół zarażonych sporowcem pszczelim (Nosema apis Z.)”

Nominację na stanowisko docenta uzyskała w roku 1981, a w roku 1993 stanowisko profesora nadzwyczajnego AR we Wrocławiu. Tytuł naukowy profesora otrzymała w 1994 r., a w roku 2000 – stanowisko profesora zwyczajnego. Jest promotorem jednego pomyślnie ukończonego przewodu doktorskiego, recenzentem 10 prac doktorskich i 2 rozpraw habilitacyjnych oraz autorka 2 opinii dot. wniosków na stanowisko profesora nadzwyczajnego i jednej opinii dot. wniosku na stopień naukowy profesora. Ponadto jest autorką 9 recenzji wydawniczych, licznych recenzji prac naukowych, recenzji kilkunastu projektów badawczych zlecanych przez KBN oraz 2 recenzji zleconych przez Grant Agency of the Czech Republic.

Jej dorobek naukowy wynosi 217 pozycji. Są to pozycje samodzielne lub współautorskie, w tym prace doświadczalne i kazuistyczne, a także 3 podręczników i rozdziałów w 6 podręcznikach, autorstwo i współautorstwo 3 skryptów, artykuły naukowe, doniesienia na sympozja i konferencje naukowe, liczne artykuły popularno-naukowe i zwarte opracowania przeznaczone dla pszczelarzy praktyków oraz ekspertyzy.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego oraz Pszczelniczego Towarzystwa Naukowego.

W latach 1987–1990 pełniła obowiązki prodziekana ds. dydaktyki na Wydziale Weterynaryjnym AR we Wrocławiu.

Od 1976 do 1990 r. prowadziła corocznie wykłady z zakresu chorób pszczół na kursach dla lekarzy weterynarii w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Kadr Weterynaryjnych w Puławach, a od roku 1989 także w kolejnych edycjach Podyplomowych Studiów Chorób Owadów Użytkowych. Od 1970 r. prowadziła też liczne szkolenia z zakresu chorób i zatruć pszczół dla terenowych lekarzy weterynarii i pszczelarzy praktyków, a za działalność popularyzatorską otrzymała wiele wyróżnień oraz honorowe członkostwo Polskiego Związku Pszczelarskiego. Od 1973 r. pełniła funkcję biegłego sądowego z zakresu pszczelarstwa, a szczególnie zatruć pszczół, opracowała też kilkanaście opinii i ekspertyz z tego zakresu.

W latach 1972–1973 była członkiem grupy roboczej Sekcji Diagnostyki Komisji Patologii Pszczół przy Światowej Federacji Związków Pszczelarskich Apimondia, w latach 1969–1982 wchodziła w skład Komisji Ochrony Pszczół przed Chorobami i Zatruciami przy Polskim Związku Pszczelarskim, a od 1982 do 1984 r. przewodniczyła tej komisji.

W latach 1968–1991 należała do Zrzeszenia Lekarzy i Techników Weterynarii, a obecnie jest członkiem Dolnośląskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej.

W roku 1997 decyzją Komisji ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie chorób owadów użytkowych.

Za działalność dydaktyczno-naukową otrzymała 7 nagród Rektora, a w roku 1988 Nagrodę Indywidualną III stopnia Ministra Edukacji Narodowej. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką „Zasłużony dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Srebrną i Złotą Odznaką Zrzeszenia Lekarzy i Techników Weterynarii.

Na emeryturę przeszła w 2008 r.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec