Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Jan
Szymański

Urodził się 16 czerwca 1917 roku w Łasku. Po ukończeniu szkoły średniej w 1938 r. rozpoczął studia wyższe na Politechnice Warszawskiej, a ukończył je dopiero po wojnie w Politechnice Wrocławskiej w 1950 r., uzyskując tytuł magistra nauk technicznych i inżyniera budownictwa wodnego. Pracę naukowo-dydaktyczną podjął jako student w 1949 r. w Katedrze Melioracji i Inżynierii Rolnej Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej, przechodząc wszystkie etapy rozwoju pracownika naukowo-dydaktycznego.

Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1962 r. na Wydziale Melioracji Wodnych Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu po przedłożeniu rozprawy doktorskiej pt. „Straty wody w stawach zlewni Baryczy na tle stosunków klimatyczno-glebowych”, natomiast stopień doktora habilitowanego nauk technicznych uzyskał w 1968 r., na podstawie rozprawy pt. „Wpływ lasów, wód i bagien na wysokość opadów atmosferycznych na obszarze Zachodniej Polski”. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1980 r. Współpracował naukowo z Uniwersytetem w Rostocku.

Pełnił m.in. obowiązki członka Senatu, Komisji dyscyplinarnej ds. studentów, komisji ds. modernizacji planów i programów studiów, uczelnianej komisji ds. oceny pracowników naukowo-dydaktycznych, sądu koleżeńskiego, Komitetu Melioracji PAN, a także wielu towarzystw i organizacji społecznych. Był współorganizatorem konferencji naukowych.

Promotor 6 doktoratów i 109 prac magisterskich, recenzent licznych prac doktorskich i habilitacyjnych.

Dorobek naukowy obejmuje ponad 120 pozycji – większość została opublikowana i zaprezentowana na licznych konferencjach krajowych i międzynarodowych. Ponadto opracował wiele projektów i ekspertyz na rzecz gospodarki narodowej.

W badaniach podstawowych zajmował się kształtowaniem elementów bilansu wodnego terenu (wpływu lasów, wód i bagien na wysokość opadów atmosferycznych), stosunkami wodnymi i hydrologicznymi małych zlewni oraz zagadnieniami gospodarki wodnej w małych zlewniach. Stworzył szkołę gospodarki wodnej stawów rybnych.

Uczestniczył w badaniach nad wpływem spiętrzenia wód Odry w Brzegu Dolnym oraz projektowanego spiętrzenia w Malczycach na stosunki wodne terenów przyległych. Uzyskane wyniki wykorzystane zostały do ustalenia wpływu spiętrzania oraz wstępnej koncepcji melioracji i użytkowania doliny Odry.

W latach 1976–1990 był kierownikiem tematu badawczego ,,Ocena i weryfikacja potrzeb wodnych stawów rybnych” w ramach PR-7 i PR-4, koordynatorem I stopnia w programie badawczym RR-II-20 „Optymalizacja gospodarki wodnej i chowu ryb w warunkach pogarszającego się środowiska przyrodniczego”.

Jest autorem 7 skryptów do ćwiczeń projektowych oraz współautorem podręcznika akademickiego pt. „Podstawy melioracji rolnych” (1987).

Otrzymał 2 nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i 15 nagród Rektora. Został wyróżniony Odznaką Budowniczego Wrocławia, odznaką ,,Zasłużony dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu”, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, tytułem honorowym „Zasłużony Nauczyciel PRL”, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, Złotą Odznaką Honorową SITWM.

Zmarł 13 lutego 2004 r. w wieku 87 lat i pochowany został na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec