Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Jerzy Henryk
Sobieszczański

Urodził się 18 stycznia 1920 r. w Częstoborowicach, woj. lubelskie. Jest absolwentem (1951 r.) Wydziału Rolniczego Uniwersytetu Wrocławskiego. Stopień naukowy doktora nauk rolno-leśnych uzyskał w 1959 r. na podstawie rozprawy pt. „Metodyka badania wpływu drobnoustrojów na rośliny wyższe”, natomiast doktora habilitowanego w 1963 r. po przedłożeniu rozprawy pt. „Rola mikroorganizmów w życiu roślin uprawnych” (oba stopnie na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej we Wrocławiu).Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1970 r., a profesora zwyczajnego w roku 1982.

W jego działalności naukowej wyróżnić można następujące problemy: wzajemne oddziaływanie drobnoustrojów i roślin, w ramach którego opracował nowe metody i urządzenia do uprawy roślin w warunkach jałowych i uzyskał patent; selekcja i wykorzystanie szczepów bakterii i grzybów do wytwarzania różnych preparatów; zastosowanie drożdży do wzbogacania pasz z roślin i odpadów przemysłowych oraz do produkcji kwasów cytrynowych (2 patenty). W ramach współpracy z USA (Ministerstwo Rolnictwa) w latach 1986–1994 realizował badania dotyczące metabolizmu herbicydów.

Kwalifikacje zawodowe podwyższał na stażach zagranicznych na uniwersytetach i w instytucjach naukowych krajów Europy, USA i Izraela. Ukończył międzynarodowy kurs: „Environmental Biotechnology” w Luzern – Szwajcaria.

Był pełnomocnikiem Rektora ds. powołania, utworzenia i zorganizowania nowego Wydziału Technologii Żywności (1969), a następnie dyrektorem Instytutu Tech  nologii Żywności, organizatorem i kierownikiem Katedry Biotechnologii i Mikrobiologii Żywności, członkiem Senatu (3 kadencje). Należał do organizacji naukowych: New York Academy of Sciences, PAN Warszawa, Oddział PAN Wrocław. Przedstawiciel Towarzystwa Mikrobiologów Polskich w FEMS w Paryżu, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów, członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Gleboznawców oraz Zarządu Światowego Związku Żołnierzy AK i Dolnośląskiego Związku Sybiraków.

Był opiekunem 75 prac magisterskich, wypromował 5 doktorów. Wykonał 23 recenzje w przewodach habilitacyjnych, 30 w przewodach doktorskich, 20 na tytuł profesora i 1 recenzję zagraniczną. Jego dorobek naukowy obejmuje ok. 300 publikacji naukowych, w tym ok. 100 komunikatów i referatów.

Za działalność naukową był wielokrotnie wyróżniany nagrodami Ministra Szkolnictwa Wyższego i Nauki (4-krotnie), Ministra Rolnictwa USA (2-krotnie), Rektora AR (20-krotnie) oraz otrzymał: Medal Wojska (4-krotnie), Krzyż Armii Krajowej (MON Londyn), Krzyż Partyzancki, Medal Weterana Walki o Niepodległość, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, medal „Zasłużony dla AR we Wrocławiu”, Złotą Odznakę „Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia”, Złotą Odznakę Stowarzyszenia Absolwentów Wydziału Rolniczego i wiele innych.

Zmarł 18 listopada 2000 r. i został pochowany na cmentarzu przy ul. Smętnej.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec