Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Stanisław
Liskiewicz

Urodził się 7 czerwca 1899 r. w Berezie Kartuskiej na Polesiu. Szkołę średnią ukończył w 1916 r.w Kazaniu. W tym samym roku wstąpił do Instytutu Weterynaryjnego w Kazaniu. W 1918 r. wskutek braku środków utrzymania zmuszony był przerwać naukę. Podjął ją w 1919 r. w Katedrze Zoologii Zwierząt Bezkręgowych Uniwersytetu Kazańskiego, gdzie już jako zastępca asystenta pracował do marca 1922 r. W 1921 r. uczestniczył w wyprawie naukowej na Wyspy Sołowieckie na Morzu Białym. W okresie Kazańskim pracował 3 miesiące na oddziale epidemiologii przy zwalczaniu cholery.

W kwietniu 1922 r. wrócił do Polski i w jesieni tegoż roku rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Jednocześnie zaczął pracować, z początku jako zastępca asystenta, potem jako młodszy, a wreszcie jako starszy asystent w Zakładzie Anatomii Porównawczej Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. W 1925 r. ogłosił w języku niemieckim pracę pt. „Pijawki północno-wschodniej Polski”. Za tę pracę uzyskał w 1926 r. dyplom doktora filozofii. W 1929 r. powołany został na współpracownika Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie.

W roku 1931 wyjechał do Lwowa, gdzie został przyjęty na trzeci rok studiów Akademii Medycyny Weterynaryjnej. Jednocześnie pracował jako starszy asystent, z początku w Zakładzie Histologii, a następnie w Zakładzie Farmakologii Akademii Medycyny Weterynaryjnej. W 1935 r. otrzymał tytuł lekarza weterynarii. W roku 1945 przyjechał na Dolny Śląsk do Legnicy. Od roku 1949 pracował jako powiatowy lekarz weterynarii, a następnie w charakterze powiatowego kierownika lecznicy dla zwierząt w Legnicy. Od stycznia 1950 r. został zatrudniony na etacie adiunkta w Zakładzie Zoologii Rolniczej i Entomologii Stosowanej Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej, a w następnym roku po utworzeniu Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu przeszedł do nowo powstałej Katedry Zoologii.

W 1965 r. uzyskał habilitację nadaną uchwałą Rady Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego za pracę pt. „Niektóre palearktyczne gatunki z podrodziny Melanthripinae (Thysanoptera, Aeolothripidae) (Studium metodyczno-morfologiczne dla celów systematyki)”. W 1966 r. objął etat docenta w Katedrze Zoologii Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Zajmował się badaniami nad pijawkami i przylżeńcami. Znając doskonale język rosyjski, dokonał licznych streszczeń dla „Polskiego Pisma Entomologicznego”, a także dla „Zoologica Poloniae”.

Przez dwa lata pełnił funkcję kierownika Katedry. W Katedrze pracował do czasu odejścia na emeryturę w 1969 r. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Zoologicznego, Polskiego Towarzystwa Entomologicznego, Polskiego Towarzystwa Biometrycznego, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej i Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Za pracę pedagogiczną i naukową został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Zmarł 1 maja 1976 r. we Wrocławiu. Pochowany został na cmentarzu Osobowickim.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec