Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Stanisław
Kowaliński

Urodził się 25 kwietnia 1920 r. w Katarzynopolu, pow. Wieluń. Studiował w latach 1944–1948 na Wydziale Rolniczym UMCS w Lublinie oraz Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu.

Stopień doktora nauk rolniczych uzyskał w roku 1951 po przedłożeniu rozprawy pt. „Czarne ziemie wrocławskie (ich właściwości, wartość użytkowo-rolnicza i geneza)”, a doktora habilitowanego w 1961 r. na podstawie monografii pt. „Gleby murszowe i ich przeobrażenia pod wpływem uprawy płużnej”. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1962 r., a zwyczajnego w roku 1972.

Pogłębiał wiedzę na stażach naukowych w Czechosłowacji, Chinach, Niemczech, Szwajcarii, Jugosławii, Holandii i USA.

Prodziekan Wydziału Rolniczego w latach 1954, 1961–1962, dziekan w latach 1954–1956 oraz prorektor w latach 1962–1968. Kierownik Katedry i Zakładu Gleboznawstwa WSR we Wrocławiu i dyrektor Instytutu Gleboznawstwa SGGW w Warszawie.

Członek komitetów redakcyjnych: „Roczników Gleboznawczych”, „Polish Journal of Soil Science”, serii „Rolnictwo” Zeszytów Naukowych AR Wrocław oraz map glebowych w różnych skalach.

Był przewodniczącym Komitetu Gleboznawstwa i Chemii Rolnej PAN i Oddziału PTG we Wrocławiu oraz wiceprezesem Zarządu Głównego.

Wypromował 10 doktorów, był opiekunem 75 prac magisterskich, recenzował 25 prac doktorskich, 28 habilitacyjnych oraz wykonał wiele opinii, wniosków na tytuł profesora.

Autor pierwszego skryptu do ćwiczeń z gleboznawstwa, współautor podręcznika pt. „Gleboznawstwo”. Jego bogaty dorobek naukowy przekraczający 200 pozycji, w tym 129 rozpraw naukowych, prezentowany był na licznych kongresach i sympozjach naukowych za granicą.

Działalność naukowa Profesora zmierzała do ugruntowania podstaw gleboznawstwa i obejmowała zagadnienia kartografii i systematyki, właściwości fizycznych i fizyko-chemicznych gleb, próchnicy glebowej, mikromorfologii oraz organizacji banku informacji o środowisku glebowym. Zorganizował pracownie mikromofologii, mineralogii i badań związków próchnicznych.

Został wyróżniony Nagrodą Państwową, 10 nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 3 nagrodami PAN i wieloma nagrodami Rektora AR. Był odznaczony Orderem Polonia Restituta w roku 1944, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, medalem „Za Zasługi dla Akademii Rolniczej”.

Zmarł 27 stycznia 1999 r. Pochowany został na cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec