Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Tadeusz
Janiak

Urodził się 1 września 1916 r. w Łazach. Przed wybuchem II wojny światowej uzyskał maturę i ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Wydział Medycyny Weterynaryjnej ukończył z dyplomem lekarza weterynarii na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu w roku 1950. Stopień naukowy doktora medycyny weterynaryjnej uzyskał w roku 1952.

Prace naukową rozpoczął jeszcze jako student IV roku, otrzymując w roku 1948 etat młodszego asystenta przy Katedrze Patologii i Terapii Szczegółowej Chorób Wewnętrznych kierowanej przez prof. dr. Zygmunta Markowskiego. W roku 1953 otrzymał nominację na adiunkta, a w 1954 r. za całokształt działalności naukowej mianowany został docentem. W październiku 1956 r. przejął wykłady z diagnostyki chorób wewnętrznych, w grudniu 1969 r. otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego.

Duża część prac Profesora poświęcona była biochemii klinicznej i procesom metabolicznym, do których należy zaliczyć badania nad krzepnięciem krwi, etiopatogenezą autointoksykacji i zatruć, patogenezą choroby obrzękowej świń, zaburzeniami gospodarki mineralnej bydła i świń w fermach wielkotowarowych.

Odbył staże w Niemczech, Jugosławii i Czechosłowacji.

Jego dorobek naukowy składa się z ponad 100 oryginalnych prac naukowych, 3 skryptów, 1 podręcznika z zakresu diagnostyki klinicznej chorób wewnętrznych zwierząt domowych oraz obejmuje dział schorzeń wątroby w monografii niemieckiej pt. „Choroby koni”.

Był aktywnym członkiem wielu towarzystw naukowych krajowych i zagranicznych. Za całokształt działalności naukowej i dydaktycznej otrzymał wiele odznaczeń państwowych i resortowych, w tym: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz wiele nagród Ministra i Rektora.

Zmarł 16 czerwca 1994 r. Pochowany został na cmentarzu w Kamienicy Polskiej k. Częstochowy.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec