- Profesorowie -

Urodził się 7 października 1936 r. w Tosiach (Ziemia Siedlecka). Szkołę średnią ukończył w Wolsztynie Wlkp., a studia wyższe na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego. Doktoryzował się w roku 1965 na tymże Uniwersytecie na podstawie rozprawy pt. „Porosty Śnieżnika i Gór Bialskich – studiumflorystyczno-ekologiczne (promotor – prof. S. Tołpa). Habilitował się w roku 1975 w Instytucie Biologii Stosowanej Akademii Rolniczej we Wrocławiu na podstawie rozprawy pt. „East Canadian peat-bog ecosystems and the biological role of their lichens”. Profesorem nadzwyczajnym jest od roku 1982, zwyczajnym od 1988. Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół problemów ekologii roślin – zarówno zarodnikowych, jak i roślin wyższych. Interesował się sukcesją roślin na przedpolach lodowców, a także tzw. ekologią skażeniową wokół hut miedzi oraz bioróżnorodnością szaty roślinnejw Sudetach. Na szeroką skalę wykorzystał porosty i rośliny wyższe do bioindykacji skażeń metalami ciężkimi i siarką w Sudetach. Dłuższe staże naukowe odbywałw Kanadzie, USA i Japonii oraz uczestniczył w dwóch wyprawach polarnych (Spitsbergen, Antarktyka).

Na Uczelni zajmował stanowiska m.in. prorektora (1990–1992) oraz kierownika Katedry Botaniki i Ekologii Roślin (1977–2007). Z licznych funkcji pozauczelnianych należy wymienić: Polskie Towarzystwo Botaniczne – Przewodniczący Oddziału Wrocławskiego (1978–1984), PTB – prezes i wiceprezes krajowy (1988–1992), Rada Główna Szkolnictwa Wyższego – członek (1988–1990), członek 4 komitetów PAN (1985–2010) i w tym samym czasie członek dwóch rad naukowych Instytutów PAN, redaktor naczelny czasopisma „Acta Societatis Botanicorum Poloniae” (1993–2010), przewodniczący i członek Rady Naukowej Karkonoskiego Parku Narodowego (1980–1986), członek Komitetu Badań Naukowych (1991–1993) oraz Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (1991–2010), członek Prezydium Oddziału Wrocławskiego PAN (2007–2010), przewodniczący Komisji Ochrony Środowiska przy PAN we Wrocławiu (od 1990 r.).

Był opiekunem 22 prac magisterskich oraz promotorem 12 prac doktorskich i „opiekunem” 6 habilitacji. Recenzował też 2 prace doktorskie za granicą. Jest autorem m.in. „Roślin Sudetów” (5 wydań) i redaktorem „Przyrody Dolnego Śląska”. Z ramienia Centralnej Komisji ocenił 33 wnioski o tytuł profesora i napisał 61 opinii w sprawie nadania stopni naukowych doktora habilitowanego oraz 15 wniosków o uprawnienia rad wydziału. Był też wielokrotnie (ok. 15 razy) recenzentem dorobku naukowego w przewodach doktorskich i habilitacyjnych.

Na dorobek naukowy składa się ponad 140 oryginalnych prac naukowych (w tym 4 książki) związanych z szeroko rozumianą ekologią roślin. Część dorobku (38 publikacji) ukazała się w wydawnictwach zagranicznych. Brał udział w kilkudziesięciu międzynarodowych konferencjach i kongresach, gdzie wygłosił ok. 30 wykładów. Wykładał na University Laval, Ohio State University, Technicznym Uniwersytecie w Berlinie i w kilku innych ośrodkach.

Główne osiągnięcia naukowe związane są z badaniami ekologicznymi torfowisk w Polsce i Kanadzie oraz badaniami ekologicznymi nad porostami i roślinami wyższymi w Sudetach, potwierdzającymi hipotezę o obniżającej się bioróżnorodności szaty roślinnej i całych ekosystemów w naszym regionie. Poza tym wyjaśnił rolę glebowych czynników troficznych w migracji roślinności na przedpolach cofających się lodowców w obszarach polarnych.

Członek rzecz. PAN, doktor honoris causa Akademii Rolniczej we Wrocławiu; odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.