- Profesorowie -

Urodził się 19 lutego 1929 r. w Jarosławiu. Jest absolwentem dwustopniowych studiów na WSR w Poznaniu (1949–1953), gdzie uzyskał dyplom inżyniera rolnictwa oraz magistra inżyniera technologii rolnej. W latach 1955–1958 studiował w Moskiewskim Technologicznym Instytucie Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego, na którym uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych. Stopień docenta (dr. hab.) uzyskał w 1965 r. na SGGW w Warszawie. Tytuły profesora nadzwyczajnego i zwyczajnego zostały mu nadane, odpowiednio w 1982 i 1987 r. Dwukrotnie, w latach 1964–1965 oraz 1966/1967 był stażystą, a następnie pracownikiem Instytutu Naukowo-Badawczego Przemysłu Mięsnego w Roskilde w Danii.

W latach 1952–1970 był zatrudniony początkowo w Katedrze Technologii Rolnej, a następnie w Katedrze Technologii Mięsa WSR w Poznaniu jako: asystent, st. asystent, adiunkt i docent. W roku akademickim 1969–1970 był dziekanem Wydziału Technologii Żywności WSR w Poznaniu. W latach 1970–1975 pracował w Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w Rzymie na stanowisku eksperta ds. technologii przetwarzania surowców pochodzenia zwierzęcego. We wrześniu 1975 r. podjął pracę w WSR (AR) we Wrocławiu.

W latach 1982–1997 był kierownikiem Zakładu Technologii Surowców Zwierzęcych AR we Wrocławiu. Był członkiem: Senatu (1991–1998) i dwóch komisji senackich oraz przewodniczącym Rektorskiej Komisji ds. Współpracy z Zagranicą (1993–1996).

Był promotorem 4 rozpraw doktorskich i ponad 130 prac magisterskich. Opublikował ponad 378 pozycji wydawniczych, w tym 80 prac oryginalnych. Ponadto w dorobku naukowym posiada: 3 patenty oraz ponad 340 recenzji, w tym: wydawnicze (około 118), awansowe (rozprawy doktorskie (20) i habilitacyjne (21), wnioski o nadanie tytułu naukowego prof. nadzw. i zwyczajnego (18), sprawozdania z badań naukowych (59) oraz około 40 opinii (recenzji) wniosków o granty KBN. Opiniował 2 wnioski o nadanie tytułu doktora honoris causa.

Był członkiem Norweskiej Akademii Nauk i Literatury (od 1993 r. – 5. obywatel Polski wyróżniony członkostwem), członkiem Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN od 1978 r., Polskiego Towarzystwa Technologii Żywności od 1990 r., w latach 1990–1997 Prezesem Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Technologii Żywności, przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego w Warszawie (1985–1990). Ponadto był członkiem rady programowej: Gospodarka Mięsna (od 1983), Przemysł Spożywczy (1991–1999), Żywność (od 1997), Rady Naukowo-Technicznej przy Ministerstwie Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej (1982–1989).

Pod jego redakcją wydany został skrypt pt. „Przewodnik do ćwiczeń z technologii mięsa, drobiu i jaj”. Był autorem skryptu pt. „Procesy i zmiany poubojowe surowców rzeźnych” oraz współautorem: podręcznika „Technologia mięsa”, monografii pod redakcją W. Pezackiego „Gospodarka mięsna w Polsce. Zarys dziejów”. Był również członkiem Zespołu Redakcyjnego i wiodącym współautorem „Leksykonu Nauki o Żywności i Żywieniu Człowieka” oraz „Polsko-Angielskiego Słownika Terminów” (dział: technologia mięsa). Odpowiednio w 2002 r. i 2005 r. wydał angielsko-polski i polsko-angielski słownik Terminologiczno-frazeologiczny nauki o mięsie i technologii mięsa.

W latach 1980, 1983, 1987 i 1989 był konsultantem FAO w: byłej Gujanie Brytyjskiej, Afganistanie, Bangladeszu, Jamajce i Nepalu. Podczas pobytu w USA prowadził wykłady w Kansas State University oraz Connecticut State University. Trzykrotnie w latach 1992, 1994 i 1999 był w Brukseli członkiem międzynarodowego zespołu ekspertów oceniających projekty badawcze finansowane przez UE. Był również (w latach 1994–1999) delegatem Rektora AR we Wrocławiu do Alliance of University for Democracy i czynnie uczestniczył w konferencjach ww. organizacji.

Od roku 1992 był członkiem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, w którym pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Wydziału VII i członka zarządu WNT. Był wiceprezesem Wrocławskiego Oddziału PTTŻ) i członkiem honorowym komitetu Nauk o Żywności.

Został odznaczony: Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wyróżniony Medalem im. M. Oczapowskiego – najwyższym wyróżnieniem Wydziału VII PAN, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, medalem „Zasłużony dla Akademii Rolniczej” i jeszcze kilkoma innymi odznaczeniami. Otrzymał nagrody stopnia I (2) i II (2) Ministra Szkolnictwa Wyższego oraz 28 nagród indywidualnych i zespołowych Rektora AR we Wrocławiu. Jest jedynym Polakiem laureatem International Award of American Meat Science Association (1997).

Prof. dr hab. Zbigniew Duda zmarł dnia 29.03.2021 r I został pochowany na Cmentarzu św. Wawrzyńca przy u. Bujwida 51 we Wrocławiu.