Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Jan
Anweiler

Urodził się 11 stycznia 1926 r. w Magierowie w województwie lwowskim. W okresie okupacji uzyskał tzw. małą maturę na kompletach tajnego nauczania. W latach 1942–1945 był żołnierzem Armii Krajowej. Szkołę średnią ukończył w 1946 r. w Gdańsku.

W latach 1947–1952 r. studiował na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego fizykę teoretyczną. Pracę zawodową rozpoczął w szkolnictwie średnim w Technikum Rachunkowości Rolnej w Namysłowie. W 1952 r. podjął pracę w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu. Od 1956 r. pracował na stanowisku adiunkta, a od roku 1970 na stanowisku docenta. Tytuł naukowy doktora nauk technicznych uzyskał w roku 1962 na podstawie pracy pt. „Równanie krzywej zwierciadła wody w przedziale przelewu bocznego”; jej promotorem był prof. dr Jan Wierzbicki.

W latach 1973–1979 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Geodezji i Zastosowań Matematyki. W latach 1975–1980 był pełnomocnikiem rektora ds. informatyki. Był wieloletnim Kierownikiem Zakładu Matematyki w Katedrze Matematyki, współorganizatorem i jednym z pierwszych pracowników Katedry Matematyki WSR we Wrocławiu. W latach 60. przewodniczył Radzie oraz Komisji Rewizyjnej ZNP, a także był członkiem Senackiej Komisji Dyscyplinarnej; w latach 1972–1978 był członkiem Komisji ds. Nauczania Matematyki na Studiach Zaocznych przy Ministrze Oświaty i Szkolnictwa Wyższego. Od 1973 r. był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego (PTM). W latach 1983–1987 należał do Zarządu i Komisji Rewizyjnej Oddziału Wrocławskiego PTM. Począwszy od 1997 r. był członkiem Prezydium organizacji kombatanckiej Wolność i Niezawisłość.

Był promotorem 7 prac doktorskich obronionych na Wydziale Melioracji Wodnych macierzystej Uczelni. Opracował recenzje 10 prac doktorskich i jednej pracy habilitacyjnej. Jest autorem i współautorem skryptów pt. „Mechanika teoretyczna dla Wydziału Melioracyjno-Wodnego” oraz „Mechanika teoretyczna dla meliorantów i geodetów”, a także autorem 8 oryginalnych prac naukowych.

W latach siedemdziesiątych utworzył zespół matematyków zajmujący się zastosowaniem metod matematycznych w gospodarce wodnej. Zespół ten, którym przez wiele lat kierował, zajmuje się m.in. modelowaniem procesów hydrologicznych i hydrogeologicznych oraz budową integralnych modeli zlewni. Był twórcą i wieloletnim organizatorem corocznych, począwszy od 1970 r., Seminariów Zastosowań Matematyki. Jest ono do dzisiaj platformą spotkań hydrologów i matematyków z Niemiec, Czech, Słowacji, Węgier, Gruzji oraz wielu ośrodków krajowych. Przez wiele lat kierował seminarium „Modele matematyczne w gospodarce wodnej”.

W latach 1966 i 1972 otrzymał Nagrodę Ministra za działalność dydaktyczną i wychowawczą. W 1967 r. otrzymał Złotą Odznakę ZNP, w 1971 r. Odznakę Honorową „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Zielonogórskiego”, w 1973 r. Złoty Krzyż Zasługi, a w 1989 r. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Za swoje osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne uzyskał 9 nagród Rektora Akademii Rolniczej we Wrocławiu.

Zmarł 25 marca 2002 r. w wieku 76 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Smętnej.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec