- Profesorowie -

Urodził się 6 grudnia 1921 r. we wsi Zamość, woj. piotrkowskie. Dyplom lekarza weterynarii uzyskał w 1952 r. na Wydziale Weterynaryjnym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Katedrze Epizootiologii WSR we Wrocławiu. W 1959 r. uzyskał stopień doktora nauk weterynaryjnych, a w 1964 r. – doktora habilitowanego. W 1972 r. mianowany został profesorem nadzwyczajnym, a tytuł profesora zwyczajnego został mu nadany 18 stycznia 1979 r.

Rozumiejąc ogromną rolę służby weterynaryjnej i medycznej w likwidacji zoonoz i białaczek, zorganizował w 1974 r. Dolnośląski Zespół ds. Zoonoz. Koordynował pracę weterynaryjnych i medycznych laboratoriów diagnostycznych. Inicjował nowe kierunki badań i popularyzował ich wyniki w środowisku lekarsko-weterynaryjnym. Trwałym dorobkiem zespołu, którego pracą kierował do ostatniej chwili, jest zorganizowanie 3 ogólnopolskich sesji naukowych poświęconych leptospirozie (1978 r.), listeriozie (1979 r.) oraz białaczkom u ludzi i zwierząt (1980 r.).

Jego dorobek naukowy liczy ponad 200 prac, z czego pokaźną część stanowią opracowania dotyczące patologii drobiu. W tym zakresie prowadził też intensywne doszkalanie terenowej służby weterynaryjnej, bowiem powodzenie rozwijającego się dynamicznie w kraju drobiarstwa widział w odpowiednio przygotowanej kadrze zootechniczno-weterynaryjnej. W celu bieżącego doszkalania lekarzy weterynarii obsługujących produkcję drobiarską zainicjował organizowane co 3 lata sympozja drobiarskie oraz powołanie przy AR we Wrocławiu podyplomowe studium technologii chowu, profilaktyki i zwalczania chorób w wielkotowarowym drobiarstwie.

Był promotorem 18 prac doktorskich i opiekunem naukowym 5 rozpraw habilitacyjnych. Był członkiem Komitetu Nauk Weterynaryjnych PAN i Komitetu Nauk Rolniczych Oddziału Wrocławskiego PAN, członkiem Rady Techniczno-Ekonomicznej Centralnego Zarządu Państwowych Przedsiębiorstw Gospodarki Rolnej, Rady Naukowo-Technicznej i przewodniczącym Zespołu ds. Profilaktyki Weterynaryjnej COBRD w Poznaniu. Ponadto aktywnie uczestniczył w pracach Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów oraz Światowego Stowarzyszenia Wiedzy Drobiarskiej.

Wniósł ogromny wkład w unowocześnienie procesu dydaktycznego oraz rozwój studenckiego ruchu młodzieżowego na Uczelni. Działalność w tym zakresie rozwijał jako kurator ZSP, prorektor AR we Wrocławiu (1966–1974), wiceprzewodniczący Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz członek Międzyuczelnianego Ośrodka Metodycznego Akademii Rolniczej. Uhonorowany między innymi: Honorową Odznaką ZSP, Odznaką XX-lecia ZSP oraz medalem „Za Zasługi dla Rozwoju Studenckiego Ruchu Naukowego”.

Publikował w Łomżyńskim Tygodniku Społecznym „Kontakty”. Popularyzował również osiągnięcia pozazawodowe lekarzy i techników weterynarii w czasopismach fachowych oraz wśród studentów.

W uznaniu zasług został odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, medalem „Za Zasługi dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu”, Odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego, Medalem 30-lecia Polski Ludowej, brązowym medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, odznaką „Za Wzorową Pracę w Służbie Weterynaryjnej”, Odznaką Budowniczego Wrocławia, Odznaką Honorową „Za zasługi dla Województwa Zielonogórskiego”, Złotą Odznaką ZNP, Złotą Odznaką Honorową Zrzeszenia Lekarzy i Techników Weterynarii oraz wyróżniony licznymi nagrodami Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki i Rektora Akademii Rolniczej we Wrocławiu.

Zmarł w 1981 r., pochowany na cmentarzu w Czarnocinie, k. Piotrkowa Trybunalskiego.