- Profesorowie -

Urodził się 10 czerwca 1915 r. w Poznaniu. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście studiował w latach 1934–1939 na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. W czasie studiów pełnił obowiązki asystenta (1936–1939) w Katedrze Zoologii i Parazytologii, kierowanej przez prof. Gustawa Poluszyńskiego. W latach okupacji (1939–1945) pracował na stanowisku rejonowego lekarza weterynarii powiatu gorlickiego (woj. rzeszowskie). W roku 1945 rozpoczął pracę jako starszy asystent w Katedrze Epizootiologii pod kierownictwem Zygmunta Markowskiego, na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu.

W 1948 r. otrzymał tytuł naukowy doktora medycyny weterynaryjnej na podstawie rozprawy pt. „Rozpoznawanie motylicy u bydła za pomocą odczynu śródskórnego”. W 1947 r. został adiunktem, w 1951 zastępcą profesora i kierownika katedry, w 1954 r. docentem, w 1960 r. profesorem nadzwyczajnym, w 1970 profesorem zwyczajnym i dyrektorem Instytutu Chorób Zakaźnych i Inwazyjnych Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Dwukrotnie, w latach 1953–1956 i 1960–1962, był dziekanem, a w latach 1957–1958 pełnił funkcję prorektora do spraw nauczania; przez wiele lat wchodził w skład Senatu.

Był autorem lub współautorem 69 prac i doniesień naukowych, głównie na temat gruźlicy u zwierząt. Ponadto zajmował się leptospirozą i listeriozą. W prowadzonej przez niego Katedrze Epizootiologii, a później Klinice Chorób Zakaźnych, opublikowano łącznie ponad 440 prac, doniesień i artykułów naukowych z zakresu etiopatogenezy, diagnostyki i profilaktyki gruźlicy, listeriozy, chorób drobiu, zwierząt futerkowych, ryb oraz pszczół. Jemu głównie zawdzięcza epizootiologia wrocławska swój rozwój.

Był promotorem 21 prac doktorskich; trzech spośród jego pracowników uzyskało tytuł naukowy profesora.

Był członkiem Komitetu Nauk Weterynaryjnych PAN, pełnił obowiązki przewodniczącego Sekcji Chorób Zakaźnych, Inwazyjnych i Mikrobiologii, był wiceprzewodniczącym Zespołu Weterynaryjnego Resortowej Komisji Programowej Wyższych Szkół Rolniczych w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego, członkiem Rady Naukowej Instytutu Weterynarii w Puławach, Rady Naukowej Instytutu Gruźlicy oraz Krajowego Komitetu Światowego Stowarzyszenia Weterynaryjnego.

Był m.in. członkiem Rady Naukowo-Technicznej i Rady Sanitarno-Epidemiologicznej przy prezydium WRN, Zarządu Wojewódzkiego Komitetu do Walki z Gruźlicą, konsultantem Wojewódzkiego Zakładu Weterynaryjnego w zakresie zwalczania chorób zakaźnych zwierząt domowych. Należał również do Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Mikrobiologicznego, Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego i innych.

Odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką 1000-lecia Polski Ludowej (pośmiertnie), Odznaką XV-lecia Wyzwolenia Dolnego Śląska, Odznaką Budowniczy Wrocławia, Złotą Odznaką Honorową Zrzeszenia Studentów Polskich, Odznaką Ministra Rolnictwa „Za Wzorową Służbę Weterynaryjną”. Ponadto Rada Wydziału Weterynaryjnego Wyższej Szkoły Rolniczej w Brnie (Czechy) nadała mu Medal im. Ignacego Pešiny za osiągnięcia w dziedzinie nauk weterynaryjnych.

Zmarł 4 sierpnia 1974 r. Spoczywa na cmentarzu Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.