Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Stanisława Elżbieta
Licznar

Urodzona 18 czerwca 1941 r. w Tarnopolu. W roku 1959 ukończyła XI Liceum Ogólnokształcące we Wrocławiu, a następnie w 1964 r. rozpoczęła studia na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Od ukończenia studiów pracuje w Katedrze Gleboznawstwa, aktualnie Instytucie Nauk o Glebie i Ochrony Środowiska.

W roku 1973 obroniła w pracę doktorską na temat „Rędziny i gleby nawapieniowe Opolszczyzny w świetle badań mikromorfologicznych i fizykochemicznych” wykonaną pod kierunkiem prof. dr. hab. Stanisława Kowalińskiego. Stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie agronomii, specjalności gleboznawstwo uzyskała w 1990 r. na podstawie rozprawy pt. „Rędziny Polski południowo-zachodniej i ich właściwości submikromorfologiczne”. W roku 1995 została mianowana na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w roku 2000 otrzymała tytuł naukowy profesora, od roku 2010 została zatrudniona na stanowisku profesora zwyczajnego. Odbyła staże naukowe w PAN w Warszawie, na Uniwersytecie Wrocławskim, w Holandii, Słowacji i na Ukrainie. Pełniła funkcję opiekuna roku na studiach stacjonarnych (1984–1989) i zaocznych (1992–2003).

Aktywny członek Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego (PTG), w latach 1995–1999 wiceprzewodniczący Oddziału Wrocławskiego PTG oraz członek Sądu Koleżeńskiego przy Zarządzie Głównym PTG. W latach 1995–1999 przewodniczący Komisji Rewizyjnej przy Zarządzie Głównym w Polskim Towarzystwie Humusowym.

Wypromowała 2 doktorantów, była opiekunem 70 prac magisterskich, recenzowała 2 prace doktorskie, 3 prace habilitacyjne i opiniowała 2 wnioski o tytuł profesora. Jest współautorem 2 skryptów do ćwiczeń z gleboznawstwa. Brała udział w wielu międzynarodowych konferencjach i kongresach, m.in. w Monopoli (Włochy), Nitrze (Słowacja), Tuluzie (Francja), Kołomyi (Ukraina), poświęconych zagadnieniom próchnicy, żyzności i degradacji gleb.

Łączny dorobek naukowy obejmuje 160 pozycji, w tym 95 oryginalnych prac twórczych. Ważną pozycję w dorobku stanowią opracowania dotyczące rędzin i gleb nawapieniowych południowo-zachodniej Polski.

Jej działalność naukowa dotyczy zagadnień mikromorfologii, genezy, żyzności i degradacji gleb oraz recyklingu i utylizacji odpadów organicznych, publikowała w monografiach: „Degradacja gleb w niszczonych ekosystemach Karkonoszy i możliwości jej zapobiegania”, „Ekologiczne aspekty stosowania kompostów ze stałych odpadów miejskich do podnoszenia żyzności gleb lekkich” oraz „Monitoring Środowiska. Badania pokrywy glebowej Parku Szczytnickiego we Wrocławiu”.

Za działalność naukową i dydaktyczną była wyróżniona 2 nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 16 nagrodami Rektora oraz Złotym Krzyżem Zasługi.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec