- Profesorowie -

Urodziła się 3 maja 1931 r. w Wiśniowej, woj. podkarpackie. W 1948 r. ukończyła liceum ogólnokształcące w Rzeszowie i rozpoczęła studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Tytuł  inżyniera rolnika uzyskała w 1952 r., a tytuł magistra w 1954 r. W roku 1953 została zatrudniona w Katedrze Szczegółowej Uprawy Roślin, gdzie w latach 1993–2001 pełniła funkcję kierownika Katedry.

Stopień doktora nauk rolniczych uzyskała w 1962 r. na Wydziale Rolniczym WSR we Wrocławiu na podstawie rozprawy „Rozwój, wartość użytkowa i ekonomiczna roślin strączkowych na dwóch kompleksach glebowych”, a stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w 1966 r. na podstawie rozprawy „Wartość użytkowa plonów siana odmian koniczyny czerwonej i lucerny mieszańcowej w uprawie bez rośliny ochronnej i w roślinie ochronnej z różnymi terminami siewu”. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskała w 1976 r., a profesora zwyczajnego w 1987 r.

Odbyła staże naukowe w ZSSR (Moskwa, Kijów), Czechosłowacji (Praga, Brno, Nitra), Holandii (Wageningen), Danii (Kopenhaga), Wielkiej Brytanii (wiele ośrodków), Finlandii (Helsinki), RFN (wiele ośrodków), Szwecji (Uppsala), Norwegii (Aas), Francji (Rennes, Dijon).

Była członkiem senatu w kadencji 1978–1982, 1987–2001, przewodniczącą senackich Komisji ds. Rozwoju Kadry Naukowej i Współpracy z Zagranicą (1987–1990), komisji finansów (1996–2001), kierownikiem naukowo-dydaktyczny Punktu Konsultacyjnego w Toporowie (1968–1981), prodziekan Wydziału Rolniczego (1970–1972), pełnomocnikiem Rektora ds. Zawodowych Studiów Zaocznych i Podyplomowych (1973–1981), prorektorem, ds. Współpracy z Gospodarką Narodową i Rolniczych Zakładów Doświadczalnych (1982–1984), kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Rolniczym (1994–2001).

W latach 1984–1990 była przedstawicielem Uczelni w Radzie Konsultacyjnej ds. RZD przy MNiSzW i członkiem Komisji Nagród MEN. W latach 1970 - 2001  pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji ds. Rejestracji Odmian Roślin Strączkowych i Oleistych MRiGŻ. W latach 1973–1980 była radną WRN we Wrocławiu oraz członkiem Komisji Produkcji Rolnej. W latach 1974–1982 była  członkiem Komisji Dydaktyki przy MNSzWiT, w  latach 1994 – 2010 członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu i Stopni Naukowych, a w latach 1968–1984, 1999–2002 członkiem  Komitetu Hodowli i Uprawy Roślin, później Komitetu Uprawy Roślin PAN. Od roku 1989 była przewodniczącą Wydziału VII Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, a od roku 1993 przewodniczącą Komisji Nauk Rolniczych Oddziału Wrocławskiego PAN, od 1991 r. była członek European Society for Agronomy.

Wypromowała 10 doktorów i 168 magistrów, wykonała 14 recenzji doktorskich, 15 habilitacyjnych, kilkadziesiąt do tytułu naukowego profesora, 110 wydawniczych oraz wiele recenzji projektów badawczych MNiSW.

Jest autorką i współautorką podręczników: „Uprawa roślin” (1971 i 1983), „Szczegółowa uprawa roślin” (1976, 1982, 1999), „Uprawa roślin rolniczych” (1985 i 1982), „Rośliny strączkowe” (1993), „Przewodnik do ćwiczeń ze szczegółowej uprawy roślin” (1978, 1990) oraz 185 publikacji naukowych.

Była znanym specjalistą z zakresu uprawy roślin polowych, w tym zwłaszcza roślin strączkowych i oleistych. Jej osiągnięcia naukowe dotyczą określenia związków między warunkami uprawy, rozwojem roślin, plonowaniem, jakością surowca, żyznością gleby i efektami ekonomicznymi, z uwzględnieniem nowych odmian i racjonalnych technologii produkcji.

Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, czterema odznakami regionalnymi. Wyróżniona 5 nagrodami MEN, 7 nagrodami Rektora i Lubuską Nagrodą Kulturalną. W 2005 roku została wyróżniona doktoratem honoris causa przez Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu.

Prof. dr hab. inż. Zofia Jasińska zmarła 13 stycznia 2017 roku. Została pochowana  na Cmentarzu Grabiszyńskim, kolumbarium 26, miejsce 3.