Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Stefan
Zubrzycki

Urodził się 26 marca 1927 r. w Zawichoście, woj. kieleckie. Szkołę średnią oraz liceum ukończył w 1946 r. w Kielcach. W latach 1946–1950 odbył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W roku 1954, na podstawie rozprawy dotyczącej zmiennych losowych równoważnych w sensie de Finettiego, uzyskał stopień doktora nauk matematycznych. Promotorem jego pracy doktorskiej był prof. dr hab. Hugo Steinhaus. Trzy lata później, za pracę dotyczącą szacowania złóż geologicznych, otrzymał stanowisko docenta.

W grudniu 1948 r., jeszcze przed ukończeniem studiów, podjął obowiązki asystenta na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Następnie – od maja 1949 r. – pracował w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk (wówczas Państwowym Instytucie Matematycznym), w którym przeszedł przez wszystkie stopnie kariery naukowej – od asystenta do profesora nadzwyczajnego. W latach 1958–1963 pracował w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu, kierując w tym okresie Katedrą Matematyki tej Uczelni.

W latach 1964–1965 był kierownikiem Katedry Statystyki na Wydziale Rolniczym WSR we Wrocławiu.

W 1965 r. został profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Działu Zastosowań Przyrodniczych, Gospodarczych i Technicznych Instytutu Matematycznego PAN. W roku akademickim 1964/1965 wykładał gościnnie na Uniwersytecie w Seattle w Stanach Zjednoczonych.

Był promotorem jednej pracy doktorskiej. Opublikował 46 prac naukowych poświęconych teorii prawdopodobieństwa, statystyce matematycznej i zastosowaniom matematyki. Był uczniem, a następnie współpracownikiem profesora Steinhausa, współtwórcą wrocławskiego ośrodka zastosowań matematyki. Między innymi był współautorem taksonomii wrocławskiej, prostej metody porządkowania indywiduów i graficznego przedstawienia podobieństwa pomiędzy badanymi osobnikami. Metoda ta znalazła liczne zastosowania także w innych badaniach przyrodniczych. Opracował najpierw skrypt, a później podręcznik z rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej pt. „Wykłady z rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej”. Za podręcznik ten uzyskał nagrodę Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego.

Był tłumaczem kilku książek matematycznych oraz redaktorem naukowym wielu innych pozycji. Przez wiele lat pracował w Komitetach Redakcyjnych czasopism matematycznych „Colloquium Mathematicum” i „Zastosowań Matematyki”. Był również redaktorem naczelnym „Listów Biometrycznych”, organu Polskiego Towarzystwa Biometrycznego. Na tym stanowisku kontynuował dzieło Profesora Juliana Perkala – popularyzację wiedzy matematycznej w kołach przyrodników.

Zmarł 18 grudnia 1968 r. w pełni talentu i sił twórczych. Pochowany został na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu. 

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec