Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Jerzy
Słowik

Urodził się we Lwowie 13 sierpnia 1923 r., gdzie w 1939 r. ukończył Gimnazjum im. Stefana Batorego. W październiku 1944 r. rozpoczął studia w Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, które kontynuował już po wojnie na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Jeszcze jako student podjął obowiązki asystenta w Katedrze Histologii i Embriologii. Z chwilą powołania Katedry Fizjopatologii (obok ówczesnego kierownika Profesora Władysława Barneckiego) stał się jej organizatorem i animatorem. Patofizjologią zajmował się do czasu przejścia na emeryturę.

Stopień doktora otrzymał w 1959 r. po przedłożeniu rozprawy pt. „Próba modyfikacji metody Lavesa w zastosowaniu do różnicowania komórek szpiku kostnego u białych szczurów”. Na podstawie rozprawy pt. „Cytochemiczne odczyny w komórkach układu białokrwinkowego szpiku u szczurów pod wpływem tyroksyny i metylotiouracylu” w roku 1970 uzyskał stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora nadzwyczajnego nadano mu w 1988 r.

W pracy badawczej skoncentrował się na wąskiej dziedzinie biologii stosowanej, jaką jest patologia krwi i narządów krwiotwórczych zwierząt. Szczególnie interesowały go zagadnienia cytochemii układu białokrwinkowego. Był jednym z niewielu specjalistów, którzy przyczynili się do wprowadzenia cytochemii do hematologii weterynaryjnej. Jeden z pionierów patofizjologii weterynaryjnej w Polsce. Problematyka badawcza, którą się zajmował, obejmowała również zagadnienia istotne dla praktyki weterynaryjnej, a dotyczące cytochemicznej diagnostyki białaczek bydła.

Odbył liczne staże naukowe w pracowniach wydziałów lekarskich, PAN oraz w Naukowym Ośrodku Fizjologii i Immunologii Komórki w Paryżu.

Był promotorem 1 rozprawy doktorskiej, autorem rozdziału dotyczącego zaburzeń krwi i układu krwiotwórczego w pracy zbiorowej pt. „Patofizjologia zwierząt”.

W latach 1987–1993 kierował Katedrą Fizjopatologii.

Zgodnie ze swoimi zainteresowaniami włączał się czynnie w pracę licznych towarzystw naukowych. Był jednym z inicjatorów i założycieli Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików, ponadto – wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego, Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego, Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego.

Przy pełnym zaangażowaniu naukowym i dydaktycznym, uczestnicząc w pracach komisji rektorskich i dziekańskich, zaznaczał swoją obecność również w pracach na rzecz Uczelni i Wydziału. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką ZNP. Wyróżniony został 13 nagrodami Rektora.

Zmarł 24 maja 1998 r. Spoczywa na cmentarzu Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec