Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Romuald
Nowosad

Urodził się 31 października 1930 r. we Lwowie. W czerwcu 1946 r., w ramach repatriacji, przyjechał do Wrocławia, gdzie po uzyskaniu matury podjął studia na Wydziale Weterynaryjnym ówczesnej Wyższej Szkoły Rolniczej.

W roku 1955 rozpoczął pracę w Katedrze Epizootiologii macierzystego Wydziału i w październiku wyjechał na studia aspiranckie w Moskiewskiej Akademii Weterynaryjnej, skąd został oddelegowany na staż w Instytucie Biofizyki Akademii Nauk ZSRR. To pozwoliło mu na poznanie technik badawczych z zastosowaniem izotopów promieniotwórczych i źródeł promieniowania jonizującego. Te nowatorskie jak na ówczesne czasy metody wykorzystał, prowadząc badania pod kierunkiem prof. A.A. Kudriawcewa w Laboratorium Izotopowym Oddziału Fizjologii Zwierząt Wszechzwiązkowego Instytutu Eksperymentalnej Weterynarii. Podczas czteroletniego pobytu w Moskwie obronił pracę wykonaną pod opieką prof. A.D. Faddiejewa pt. „Srawnitielnoje diejstwije wit. D2 i ultrafioletowego izłuczenija na bolnych rachitom cypliat”, uzyskując w 1959 r. tytuł kandydata nauk weterynaryjnych.

W 1960 r. podjął zatrudnienie w Katedrze Fizjopatologii, w której pracował do czasu przejścia na emeryturę. Zorganizował pracownię izotopową umożliwiającą prowadzenie badań na zwierzętach gospodarskich. Pracownia, którą kierował przez wiele lat, służyła również celom dydaktycznym. Dzięki jej istnieniu, od 1966 r., możliwe było wprowadzenie na kilku wydziałach przedmiotu ochrona radiologiczna.

Prowadził badania skażeń promieniotwórczych zwierząt i środowiska. Dorobek naukowy docenta Romualda Nowosada, liczący ponad 100 pozycji, dotyczy niemalże w całości problematyki skażeń promieniotwórczych środowiska, również zagadnień związanych z rolą i rozmieszczeniem radionuklidów w organizmie zwierząt z zawartością substancji promieniotwórczych w fosforanach pastewnych, a także z dynamizmem przemieszczania się i przyswajalnością radionuklidów zawartych w glebie.

Wyniki swych prac prezentował na wielu konferencjach krajowych i zagranicznych, m.in. w Lipsku, Koszycach, Brnie, Moskwie, Taszkiencie.

Pod jego opieką wykonano 14 prac magisterskich i zakończono 3 przewody doktorskie.

Przez wiele lat aktywnie uczestniczył w życiu politycznym Uczelni i środowiska wrocławskiego.

Zmarł 28 grudnia 1999 r. Pochowany na cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec