Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Tomasz
Nowak

Urodzony 28 marca 1949 r. we wsi Kazanów na Kuja-wach. Studia wyższe na kierunku biologia – specjalizacja botanika – ukończył w 1972 r. na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracę doktorską pt. „Próby zwiększania wydajności kapsaicyny z uprawy pieprzowca rocznego (Capsicum annuum L.)” wykonał w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu pod kierunkiem prof. Zofii Gumińskiej. Stopień doktora nauk przyrodniczych uzyskał w 1977 r. Za pracę doktorską otrzymał nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. W roku 1989 uzyskał tytuł doktora habilitowanego nauk przyrodniczych w zakresie biologii. na Uniwersytecie Wrocławskim. W 2000 r. otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Wrocławskiego, a w 2002 r. Akademii Rolniczej we Wrocławiu.

Pracę naukową rozpoczął w 1976 r. w Zakładzie Agro-i Hydrometeorologii Akademii Rolniczej we Wrocławiu na stanowisku specjalisty w zawodzie, a od 1977 r. na stanowisku adiunkta. W 1981 r. rozpoczął pracę w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego na etacie adiunkta i stanowisku kierownika, a następnie dyrektora Instytutu Specjalistycznego – Ogrodu Botanicznego. W 1999 r. podjął pracę na kierunku ogrodnictwo Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczej. Od 2001 r. zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego na kierunku architektura krajobrazu Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Akademii Rolniczej we Wrocławiu.

Współzałożyciel i członek zarządu Polskiego Towarzystwa Roślin Wrzosowatych, członek Komisji Ogrodów Botanicznych i Arboretów. Od 1975 r. członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego, Komisji Ochrony Przyrody (1988–1993), w latach 1994–1997 członek Senackiej Komisji ds. Nagród i Finansowej (1997–1999), redaktor serii – Prace Ogrodu Botanicznego, członek komitetów redakcyjnych czasopism: Rocznik Dendrologiczny (do 2005 r.), Erica Polonia, Arboretum Bolestraszyce.

Inicjator założenia Polskiego Stowarzyszenia Ogrodów Botanicznych, Stowarzyszenia „Ogrody Dolnośląskie”, grupy Rośliny Wrzosowate, Stowarzyszenia Ochrona Krajobrazu, Środowiska Naturalnego i Dziedzictwa Kulturowego Klub SILESIA i Dolnośląskiego Archiwum Fotografii Przyrodniczej

Był promotorem 1 rozprawy doktorskiej oraz ponad 30 prac magisterskich. Opublikował ponad 42 prace i 6 monografii. Autor podręczników pt. „Szata roślinna” (CD), „Drzewa przyuliczne dla Wrocławia”, „Multimedia w edukacji przyrodniczej” i „18 nowych odmian z rodzaju Hemerocalis”. Organizator praktyk studenckich oraz Majówek Architekta Krajobrazu.

W działalności naukowej zajmował się uprawami bezglebowymi – uprawą hydroponiczną w wersji wrocławskiej. W ramach programów badawczych stworzył pracownię kriobiologiczną i opracował technologię wstępnego linowego schładzania (zgłoszenie patentowe), rozmnażania oraz przechowywania w temperaturze ciekłego azotu nasion 50 gatunków roślin chronionych. Po uzyskaniu tytułu doktora habilitowanego zainteresowania naukowe skupił na zagadnieniach związanych z problematyką badawczą prowadzoną w ogrodach botanicznych i arboretach.

W 1992 r. otrzymał Nagrodę Październikową Wrocławia, a w 1993 r. Złoty Krzyż Zasługi. Otrzymał również nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, Rektora Akademii Rolniczej i Politechniki Wrocławskiej.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec