Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Jerzy
Monkiewicz

Urodził się 15 maja 1940 r. w Telszach k. Kowna. Szkołę podstawową, a następnie liceum ogólnokształcące ukończył w Krzeszowicach. W roku 1958 rozpoczął studia na Wydziale Weterynaryjnym w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu, które ukończył w 1965 r. Stopień doktora nauk weterynaryjnych uzyskał w roku 1971 na Wydziale Weterynaryjnym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu na podstawie rozprawy pt. „Określenie trwałości witaminy A podczas wytwarzania i przechowywania wybranego rodzaju pasztetu”. Natomiast stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych – na Wydziale Zootechnicznym w roku 1988 (rozprawa pt. „Analiza skutków oddziaływania Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego na organizm i użytkowość krów”). W roku 1990 został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a w 1996 r. – stanowisko profesora zwyczajnego. Odbył długoterminowy staż naukowy w Finlandii (Instytut Mięsoznawstwa Uniwersytetu w Helsinkach) oraz ZSSR, Czechosłowacji, na Węgrzech, w Stanach Zjednoczonych i Słowacji.

Jest specjalistą w zakresie ograniczania negatywnych skutków wpływu skażonego środowiska przez ksenobiotyki na zdrowie i produkcyjność zwierząt użytkowanych w rejonach zagrożonych. Szczególną uwagę zwraca na badanie zależności pomiędzy stopniem skażenia środowiska metalami ciężkimi a płodnością bydła.

W latach 1978–1976 był członkiem Rady Szkoły ds. Młodzieży oraz pełnomocnikiem Rektora ds. wyjazdów zagranicznych i staży krajowych. W roku 1976 przewodniczył Komisji Wyborczej do Sejmu i Wojewódzkich Rad Narodowych. W latach 1986–1990 został Społecznym Inspektorem Pracy. W roku 1989 powołano go na pełnomocnika ds. spisu powszechnego i sekretarza komisji wyborczej do Senatu. Od roku 1996 jest rzecznikiem dyscyplinarnym ds. nauczycieli akademickich. Wielokrotnie powoływano go na przewodniczącego komitetów naukowych konferencji międzynarodowych i ogólnopolskich (Tarnów, Kietrz, Bydgoszcz, Poznań, Warszawa).

Promotor 9 prac doktorskich oraz 245 prac magisterskich. Wykonał szereg recenzji prac habilitacyjnych, doktorskich oraz projektów badawczych i prac naukowych. Autor dwóch podręczników: „Biologia rozrodu” i „Kynologia. Wiedza o psie”, dwóch skryptów z zakresu genetyki i hodowli zwierząt. Dorobek naukowy to 277 publikacji, w tym 157 oryginalnych prac twórczych oraz monografie i rozprawy. Wyniki swych prac prezentował na konferencjach zagranicznych, m.in. w Helsinkach, Cordobie, Brnie, Berlinie i Nitrze.

Pomysłodawca i współwykonawca wielu projektów badawczych pozwalających na ocenę wpływu skażonego środowiska na zdrowie bydła oraz jakość mięsa i mleka. Opracował i wdrożył preparat detoksykacyjny Monk–1 pozwalający na ograniczanie wchłanianie metali ciężkich i wypierającego już nagromadzone metale z organizmu bydła.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, odznaką „Za Zasługi w Rozwoju Województwa zielonogórskiego”, Medalem za współpracę z KGHM i Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Wyróżniony Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za pracę naukową i 32-krotnie Nagrodą Rektora.

Zmarł 24 kwietnia 2018 roku i został pochowany  na cmentarzu parafialnym św. Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec