Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Irena
Małunowicz

Urodziła się 23 stycznia 1917 r. w Piotropolu k. Wilna. Studia rozpoczęła na Wydziale Chemicznym na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, a ukończyła na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dalsze jej losy związane są z Wrocławiem: w 1948 r. podjęła pracę w Katedrze Chemii Ogólnej Uniwersytetu Wrocławskiego i Politechniki Wrocławskiej.

Po podziale wrocławskich uczelni, współorganizowała w 1952 r. działalność Katedry Podstaw Chemii Wyższej Szkoły Rolniczej – przede wszystkim w zakresie dydaktyki.

Zainteresowania naukowe skupiła początkowo wokół badań składu huby brzozowej, w nadziei wyizolowania z niej leków. Następnie zajęła się stereochemią związków steroidowych, czego rezultatem była praca doktorska pt. „Problemy stereochemii 2-bromo-4,4-dwumetylocho-lestanonu-3”, obroniona na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W publikacji tej wykazała, że zmiany struktury przestrzennej wywołane obecnością grup metylowych w związkach steroidowych prowadzą do głębokich zmian aktywności biologicznej hormonów.

Praca habilitacyjna pt. „Zagadnienia stereochemii 4-chlorowcopochodnych 2,2-dwumetylocholestanonu-3” pogłębiła i poszerzyła studium nad geometrią przestrzenną związków steroidowych; została przedstawiona i obroniona na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej. Rok 1975 przyniósł nominację profesorską.

Odbyła staże naukowe w Instytucie Chemii Organicznej i Biochemii Czechosłowackiej Akademii Nauk oraz na Uniwersytecie w Belfast.

Pod kierownictwem prof. I. Małunowiczowej zostały obronione na Wydziale Chemii Organicznej i Fizycznej Politechniki Wrocławskiej 3 prace doktorskie.

Z jej inicjatywy Katedra Podstaw Chemii przez szereg lat produkowała tlenek glinu do chromatografii (współautorstwo patentu), a następnie przekazała tę produkcję do przemysłu, co uniezależniło kraj od importu tego adsorbentu.

Opublikowała ponad 20 oryginalnych prac twórczych i patentów, napisała kilka skryptów do ćwiczeń.

Pełniła funkcje przewodniczącej Komisji ds. młodzieży, prodziekana do spraw studenckich Wydziału Technologii Żywności oraz Mechanizacji Rolnictwa, była członkiem Komisji ds. Rozwoju Młodej Kadry Naukowej.

Uhonorowana została Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Honorową „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Zielonogórskiego” (za wieloletnią pracę dydaktyczną w filii Akademii Rolniczej w Toporowie), Odznaką Tysiąclecia.

W 1979 r. przeszła na emeryturę. Zmarła 29 kwietnia 2011 r., została pochowana na cmentarzu parafialnym Matki Boskiej Zwycięskiej przy ul. Grzybowej w Warszawie.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec