Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Mieczysław
Drozd

Urodził się 25 lipca 1926 r. w miejscowości Prusy w powiecie lwowskim. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Prusach i we Lwowie. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Dobrzyniu, powiat Brzeg, gdzie w 1948 r. uzyskał świadectwo dojrzałości w Liceum Matematyczno-Fizycznym. Studia ukończył w 1953 r. na Wydziale Rolniczym WSR we Wrocławiu i rozpoczął pracę w Katedrze Mechanizacji Rolnictwa.

Tytuł naukowy doktora nauk rolniczych uzyskał w 1962 r. na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu na podstawie rozprawy pt. „Przemieszczanie gleby przez kultywator i bronę przy pracy na zboczu” (promotor – prof. Zbisław Martini). W roku 1968 został mianowany na stanowisko docenta.

W latach 1970–1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Mechanizacji Rolnictwa i kierownikiem Zakładu Mechanizacji Produkcji Zwierzęcej. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Rolniczego w latach 1977–1981. Był członkiem ogólnopolskich zespołów dydaktycznych uczelni rolniczych i współtwórcą programów nauczania dla kierunku studiów mechanizacja rolnictwa.

Działalność naukową koncentrował na zagadnieniach teorii pracy maszyn i narzędzi rolniczych w terenach górzystych oraz technologii prac maszynowych w rolnictwie. Następnie specjalizował się w zagadnieniach związanych z mechanizacją produkcji zwierzęcej. Współpracował z przedsiębiorstwami i instytucjami związanymi z techniczną obsługą rolnictwa, jak: Archimedes we Wrocławiu, Centralne Laboratorium Przemysłu Paszowego, Instytut Budownictwa, Elektryfikacji i Mechanizacji Rolnictwa w Warszawie, Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych w Poznaniu, Meprozet w Brzegu.

Był promotorem 5 prac doktorskich, 58 prac magisterskich. Współautor 5 skryptów i 2 podręczników akademickich, m.in. „Technologia prac maszynowych w rolnictwie”, „Mechanizacja produkcji zwierzęcej z elementami budownictwa inwentarskiego”. Autor ponad 30 opublikowanych prac oraz wielu opracowań naukowych i projektów badawczych dotyczących kompleksowej mechanizacji ferm tuczu trzody chlewnej i bydła, modernizacji wytwórni pasz przemysłowych, doskonalenia procesu doju mechanicznego oraz prognoz wyposażenia rolnictwa w środki techniczne.

Za działalność naukową i dydaktyczną był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Wyróżniony 4 nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz 9 nagrodami Rektora, a także odznaczeniami regionalnymi.

Zmarł 13 sierpnia 1990 r. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec