- Profesorowie -

Urodził się 3 listopada 1932 r. we Lwowie. Od roku 1945 uczęszczał do liceum ogólnokształcącego – początkowo w Krakowie, a od 1947 r. we Wrocławiu, gdzie w roku 1951 otrzymał świadectwo dojrzałości.

Studia wyższe na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego ukończył w 1959 r., uzyskując stopień magistra geologii.

Stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych nadała mu w roku 1970 Rada Naukowa Instytutu Biologii Stosowanej Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu na podstawie pracy doktorskiej pt. „Mineralogiczne i mikromorfologiczne badania produktów wietrzenia skał macierzystych gleb występujących w Sudetach”, natomiast stopień naukowy doktora habilitowanego nauk rolniczych w roku 1981 nadała mu Rada Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczej we Wrocławiu na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. „Skład mineralny i niektóre właściwości gleb brunatnych wytworzonych z granitoidów sudeckich”. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w roku 1992.

Odbył zagraniczne staże naukowe w Katedrze Krystalografii i Mineralogii Uniwersytetu Leningradzkiego (1977), w Katedrze Gleboznawstwa Akademii Rolniczej w Brnie (1978), w Katedrze Gleboznawstwa Uniwersytetu w Nowym Sadzie (1980).

W latach 1984–1987 był prodziekanem Wydziału Rolniczego, a w latach 1992–1998 członkiem Rady Naukowej Ślężańskiego Parku Krajobrazowego.

Dorobek naukowy Profesora obejmuje około 100 opracowań, w tym 35 oryginalnych prac twórczych. Jest współautorem monografii pt. „Właściwości i skład minerałów ilastych gleb Dolnego Śląska” (1998). Jego prace naukowe koncentrują się na problematyce wietrzenia i badania produktów wietrzenia w glebach wytworzonych z różnych skał macierzystych (minerałów ilastych oraz masywnych skał macierzystych gleb), badaniu wpływu działalności człowieka na zmiany zachodzące w środowisku glebowym oraz badaniu oddziaływania zmian hydrologicznych i hydrogeologicznych na właściwości fizyczne i chemiczne gleb. Pod jego kierunkiem prace magisterskie wykonało ponad 35 studentów. Brał udział w zjazdach i sympozjach naukowych, m.in. w Karlowych Varach, Pradze, Nowym Sadzie i Louvain.

Zorganizował pracownię mikromorfologii gleb oraz brał czynny udział w opracowaniu metodyki zastosowania polskich żywic poliestrowych do utwardzania skał i gleb w celu sporządzania z nich preparatów glebowych.

Za działalność zawodową został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1982), Złotą Odznaką ZNP (1980), Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego (1999), Nagrodą Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki – zespołową stopnia I w dziedzinie badań naukowych (1973) oraz 9 razy nagrodą Rektora Akademii Rolniczej we Wrocławiu. W roku 2002 przeszedł na emeryturę.

Zmarł w 2006 r., pochowany został we Wrocławiu na cmentarzu przy ul. Grabiszyńskiej.