Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Jan
Aleksandrowski

Urodził się 27 stycznia 1927 r. w Suwałkach, gdzie uczęszczał do szkoły powszechnej. Od 1934 r. naukę kontynuował w Grodnie, gdzie w 1939 r. rozpoczął naukę w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza. W czasie okupacji sowieckiej uczęszczał do polskiej Szkoły Średniej nr 19, a w czasie okupacji niemieckiej pracował jako wolontariusz w archiwum w Zamku Grodzieńskim, a następnie na wsi Gudziewicze k. Łunny w miejscowym kołchozie Kulowszczyzna. Po powrocie władzy sowieckiej wrócił do Grodna i rozpoczął naukę w Technikum Farmaceutycznym. Po ukończeniu dwóch semestrów, we wrześniu 1945 r., repatriował się do Wrocławia, gdzie podjął naukę w I Liceum Ogólnokształcącym. W czerwcu 1946 r. zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Elektromechanicznym Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej. W 1950 r. podjął pracę jako zastępca młodszego asystenta w Katedrze Samochodów i Ciągników Politechniki Wrocałwskiej, gdzie pracował kolejno jako asystent (od l.03.1952 r.) i adiunkt (od l.07.1955 r.). W październiku 1964 r. został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Mechanizacji Rolnictwa na Wydziale Rolniczym WSR. W roku 1964 na Politechnice Wrocławskiej obronił pracę doktorską pt. „Wpływ kolejności zapłonów na obciążenie łożysk głównych silnika 6-cylindrowego rzędowego” i uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie mechanizacji rolnictwa uzyskał w 1979 r. na Wydziale Techniki Rolniczej na Akademii Rolniczej Lublinie na podstawie rozprawy pt. „Osiągi silników ciągnikowych w warunkach nieustalonych przy obciążeniu okresowo zmiennym. Metoda analizy”. Od 1973 r. pracował na stanowisku docenta kontraktowego a od roku 1981 – docenta etatowego. Był kierownikiem Zakładu Maszyn i Pojazdów Rolniczych w Instytucie Mechanizacji Rolnictwa. W latach 1981–1982 oraz 1984–1987 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Rolniczego.

Był promotorem 3 przewodów doktorskich, recenzował wiele prac magisterskich (był bezpośrednim opiekunem 107 prac) i 10 doktorskich. Był opiekunem Studenckiego Kola Naukowego Mechanizatorów. Odbył zagraniczne staże naukowe (Moskwa, Petersburg, Brno, Belgrad). Był współautorem skryptu pt. „Silniki spalinowe”.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, medalem „Zasłużony dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu”. Za działalność dydaktyczno- wychowawczą został wyróżniony nagrodami Rektora AR we Wrocławiu.

Zmarł 16 października 2004 r. Został pochowany na cmentarzu przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec