- Profesorowie -

Urodził się 25 marca 1914 r. w miejscowości Banila (Rumunia). Szkołę podstawową ukończył w Rumunii, a gimnazjum w Kołomyi, gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości. W 1933 r. rozpoczął studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Przewlekła choroba, a później wybuch wojny, nie pozwoliły mu na ukończenie nauki w normalnym terminie. Jako obywatel Rumunii zmobilizowany został w 1939 r. do armii rumuńskiej, gdzie w formacjach weterynaryjnych pełnił służbę do 1944 r. Po repatriacji do Polski zapisał się w 1946 r. na ostatni rok studiów na Wydział Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. Dyplom lekarza weterynarii uzyskał w 1948 r. Michał Bohosiewicz rozpoczął pracę w Katedrze Farmakologii w 1947 r. – początkowo jako młodszy asystent, później starszy asystent i adiunkt. W roku 1951 uzyskał stopień doktora nauk weterynaryjnych, w roku 1962 habilitował się z zakresu toksykologii weterynaryjnej i otrzymał etat docenta, a w 1972 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W roku 1963 został mianowany kierownikiem Zakładu Toksykologii i na tym stanowisku pozostał do przejścia na emeryturę w 1981 r.

Profesor specjalizował się w toksykologii weterynaryjnej, głównie w zakresie laboratoryjnej diagnostyki zatruć zwierząt, był współorganizatorem diagnostycznego laboratorium toksykologicznego w Katedrze, które do 1960 r. było jedyną tego typu placówką w kraju. W okresie wieloletniej pracy przeprowadził kilkadziesiąt ekspertyz toksykologicznych w przypadkach masowych zatruć zwierząt hodowlanych oraz wielokrotnie występował jako biegły sądowy.

Był autorem i współautorem 141 prac doświadczalnych i kazuistycznych, autorem podręcznika pt. „Toksykologia weterynaryjna” (wyd. 1 – 1970, wyd. 2 – 1979), autorem rozdziałów „Zatrucia” w podręcznikach zbiorowych: pt. „Choroby świń” (1974), „Choroby owiec” (wyd. 1 – 1975, wyd. 2 – 1980), „Choroby bydła” (1983).

Był promotorem 3 doktoratów, opracował 14 recenzji prac doktorskich i 3 recenzje prac habilitacyjnych. Członek Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego i Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz licznymi odznaczeniami regionalnymi i zawodowymi.

Zmarł 30 czerwca 1998 r. i pochowany został na cmentarzu parafialnym przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.