Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Józef
Boćko

Urodził się 18 marca 1919 r. we wsi Budzyń, woj. lwowskie. Po ukończeniu średniej Szkoły Rolniczej w Białokrynicy brał udział w 1939 r. w kampanii wrześniowej w szeregach Obrony Narodowej zorganizowanej w Lubaczowie. W roku 1943 wstąpił w szeregi Wojska Polskiego organizowanego w Siedlcach nad Oką. W roku 1944 ukończył Oficerską Szkołę Artylerii w Kostromie, uzyskując stopień porucznika artylerii. W szeregach Pierwszej Brygady Artylerii im. J. Bema przebył szlak bojowy z okolic Smoleńska do Puław. Po nieudanym forsowaniu Wisły pod Puławami brał udział w walkach o utrzymanie przyczółka Warecko-Magnuszewskiego, gdzie 8 sierpnia 1944 r. został ciężko ranny. W listopadzie 1945 r. jako inwalida wojenny, zwolniony z wojska, przybył do powstającego z gruzów Wrocławia. W roku 1949 ukończył studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki. W latach 1949–1951 zorganizował Laboratorium Melioracyjne, którym kierował, stale doskonaląc jego profil. W roku 1955 na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Wpływ nawodnienia ściekami na plonowanie łąki i niektóre zjawiska biochemiczne gleby” uzyskał stopień kandydata nauk rolniczych i stanowisko adiunkta w Katedrze Melioracji Rolnych i Leśnych. Habilitował się w roku 1964, przedkładając rozprawę pt. „Gleba jako środowisko oczyszczania ścieków”, po czym objął stanowisko docenta oraz kierownika Zakładu Rolniczego Wykorzystania Ścieków w Katedrze Melioracji Rolnych i Leśnych. W roku 1974 Rada Państwa PRL nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. W latach 1955–1980 pełnił obowiązki redaktora serii „Melioracja” Zeszytów Naukowych Akademii Rolniczej we Wrocławiu.

Działalność naukowo-badawcza obejmowała całokształt problemów związanych z odprowadzaniem ścieków i gnojowicy, oceną ich jakości wraz określaniem możliwości utylizacji i/lub oczyszczania tych odpadów płynnych w środowisku glebowym z korzyścią dla rolnictwa i środowiska. Uzyskane wyniki badań umożliwiły wyjaśnienie wielu złożonych procesów biologicznych i fizyczno-chemicznych zachodzących w profilu glebowym podczas zamykania obiegu materii zawartej w wodach zużytych przez środowisko glebowe. Rozwiązania te przyczyniają się do poprawy stanu sanitarnego środowiska, a w szczególności czystości wód powierzchniowych i podziemnych.

Dorobek twórczy Profesora obejmuje ponad 100 oryginalnych prac naukowo-badawczych, popularno-naukowych, opracowań studialnych i projektowych. Jest autorem koncepcji radykalnej ochrony wód w rzekach sudeckich przed zanieczyszczeniem na drodze przerzutu ścieków z gór do nawodnienia lekkich gleb na terenach nizinnych Dolnego Śląska. Jego gruntowna i wszechstronna wiedza oraz bogate doświadczenie w zakresie unieszkodliwiania ścieków i gnojowicy były bardzo często wykorzystywane do rozwiązywania trudnych problemów gospodarki wodno-ściekowej na terenie całego kraju. Czynnie uczestniczył w pracach różnych organizacji naukowych, naukowo-technicznych i społecznych (Związku Inwalidów Wojennych oraz ZBoWiD).

W uznaniu wybitnych zasług dla obronności kraju, nauki, działalności dydaktyczno-wychowawczej i społecznej otrzymał liczne odznaczenia wojskowe i cywilne: Krzyż Walecznych, Medal za Odrę, Nysę i Bałtyk, Medal za Udział w Walkach o Berlin, Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złotą Odznakę ZNP, Medal Budowniczego Wrocławia.

Zmarł 12 grudnia 1980 r. i spoczywa na cmentarzu przy ul. Buforowej we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec