- Profesorowie -

Urodził się 8 lipca 1913 r. we Lwowie. Również we Lwowie w 1939 r. ukończył studia weterynaryjne, uzyskując dyplom lekarza weterynarii. Od roku 1936 do 1945 pracował w Zakładzie Mikrobiologii Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, początkowo jako wolontariusz, a następnie na etacie asystenta. Bezpośrednio po wyzwoleniu stał się jednym z pierwszych współorganizatorów i pracowników tworzącego się przy Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. Na Wydziale pracował od 1945 r., przechodząc wszystkie szczeble służbowe przewidziane dla nauczyciela akademickiego. W 1946 r. uzyskał stopień doktora nauk weterynaryjnych za pracę pt. „Endotoksyny a fagocytoza”. Tytuł docenta otrzymał w 1955 r., w 1959 r. mianowany został profesorem nadzwyczajnym, a w 1969 r. profesorem zwyczajnym. Od 1948 r. – aż do przejścia na emeryturę, tj. do 1983 r., był kierownikiem Katedry Mikrobiologii Weterynaryjnej. W 1951 r. ukończył Wydział Lekarski we Wrocławiu, a w 1957 r. uzyskał tytuł kandydata nauk medycznych. W latach powojennych (1947–1948) pracował również w Zakładzie Mikrobiologii na Wydziale Lekarskim we Wrocławiu, a od roku 1955 do 1965 w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN im. L. Hirszfelda jako kierownik Pracowni Fagocytozy, a następnie Zakładu Mikologii. W latach 1955–1979 pełnił funkcję redaktora działu „Weterynaria” Zeszytów Naukowych, a w latach 1962–1964 był prodziekanem.

Współpracował z wieloma ośrodkami weterynaryjnymi i medycznymi w kraju i za granicą, m.in. Instytutem Pasteura w Paryżu. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego i innych.

Dorobek naukowy obejmuje ponad 70 prac doświadczalnych. Na szczególną uwagę zasługują prace nad mechanizmem fagocytozy. Dzięki tym badaniom przedstawiał w nowym świetle znaczenie systemu fagocytarnego wobec wielu chorobotwórczych drobnoustrojów. Wykonał również wiele cennych opracowań z zakresu brucellozy, rodencjozy, kolibakteriozy i gruźlicy.

Opracował 3 skrypty. Był promotorem 8 przewodów doktorskich.

Za swą działalność naukową i dydaktyczno-wychowawczą był wielokrotnie wyróżniany nagrodami Ministra Szkolnictwa Wyższego i Nauki, Rektora AR. Odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką „Zasłużony dla Dolnego Śląska”, odznaką „Zasłużony dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu”, wyróżniony tytułem honorowym „Zasłużony Nauczyciel PRL” i innymi.

Zmarł 14 maja 1992 r. Spoczywa na cmentarzu Św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida we Wrocławiu.