- Profesorowie -

Urodził się 30 kwietnia 1923 r. w Syryni, woj. katowickie. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Syryni. W 1947 r., po ukończeniu Państwowego Gimnazjum dla Dorosłych, przez rok studiował w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie.

W latach 1948–1952 odbył studia I stopnia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, natomiast studia II stopnia – na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu – ukończył je w 1953 r. Swoją wiedzę z zakresu statystyki matematycznej pogłębił poprzez uczestnictwo w dwuletnim Studium Podyplomowym NOT-u „Nowoczesne metody statystyki matematycznej” (1956–1958).

W roku 1963 obronił na Wydziale Rolniczym WSR we Wrocławiu pracę doktorską pt. „Studia nad wpływem starzenia się ziarna siewnego kukurydzy na plon i niektóre jego parametry” (promotor – prof. dr hab. Tadeusz Rübenbauer) uzyskując stopień doktora nauk rolniczych.

Podjął pracę w Katedrze Statystyki WSR we Wrocławiu w roku 1953, zajmując kolejno stanowiska asystenta i starszego asystenta (do 1958 r.), adiunkta (do 1970 r.), docenta (do 1990 r.) i ponownie adiunkta (do 1992 r.). Od 1979 do 1982 r. był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji i Zastosowań Matematycznych. Od 15 lutego do końca września 1982 r. pełnił obowiązki dyrektora tego instytutu. W latach 1982–1991 był kierownikiem Katedry Matematyki. W latach 1978–1981 był prodziekanem na Wydziale Melioracji Wodnych. W latach 1956–1958 był przewodniczącym Uczelnianej Komisji Mieszkaniowej, a w latach 1961–1969 sekretarzem Rady Zakładowej ZNP. W latach siedemdziesiątych, przez kilka lat, był szefem Zakładowej Służby Samoobrony. Przez dwie kadencje był przezesem Polskiego Towarzystwa Biometrycznego.

Był promotorem pomyślnie zakończonych trzech prac doktorskich. Recenzował kilkanaście prac doktorskich i kilka rozpraw habilitacyjnych. Był autorem lub współautorem kilkudziesięciu prac naukowych z zakresu zastosowań matematyki w naukach rolniczych. Rezultaty swoich prac prezentował na wielu konferencjach krajowych i zagranicznych, m.in. na Światowym Kongresie Towarzystwa Bernoulli Society (Taszkient, 1980 r.).

Na początku lat dziewięćdziesiątych, po przejściu na emeryturę, w dalszym ciągu prowadził zajęcia dydaktyczne. Rozwinął współpracę praktyków z doświadczalnych stacji hodowli roślin i matematyków zajmujących się zastosowaniami. Przyczynił się do stworzenia pomostu naukowego między tymi dwiema grupami zawodowymi. Był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Biometrycznego.

Za swoją działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną został odznaczony: Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką 1000-lecia i Złotą Odznaką ZNP. Otrzymał nagrodę Ministra oraz kilka nagród Rektora. 

Zmarł 24 października 1998 r. Pochowany został na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. O. Bujwida