- Profesorowie -

Urodził się 27 stycznia 1957 r. we Wrocławiu. Ukończył Szkołę Podstawową im. Józefa Lompy we Wrocławiu w 1972 r., a następnie Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego we Wrocławiu; studia na Politechnice Wrocławskiej w 1981 r.

Pracę doktorską pt. „Histereza wodna gleb i jej zależność od składu granulometrycznego i porowatości” obronił w roku 1987 na Akademii Rolniczej we Wrocławiu (promotor – prof. dr hab. Jerzy Giedrojć). Habilitował się na tej samej Uczelni na podstawie pracy pt. „Modele histerezy wodnej gleb”.

Specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących fizyki gleb, zjawisk wiązania i przemieszczania roztworów w glebach oraz degradacji i zanieczyszczenia gleb pod wpływem antropopresji.

Od ukończenia studiów pracuje w Instytucie Gleboznawstwa i Ochrony Środowiska Rolniczego, obecnie na stanowisku adiunkta. W październiku 2000 r. objął stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu. W latach 2000–2006 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu. W latach 2000–2002 był rzecznikiem dyscyplinarnym dla studentów Wydziału Rolniczego, 2002–2005 prodziekanem Wydziału Rolniczego ds. kierunku ochrona środowiska. Był seniorem budowy Centrum Dydaktycznego przy pl. Grunwaldzkim. Członek branżowej komisji akredytacyjnej dla kierunku ochrona środowiska na uczelniach rolniczych.

Jest członkiem Komitetu Agrofizyki PAN, Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego oraz Polskiego Komitetu Normalizacyjnego Komisji ds. Ogólnych i Fizyki Gleby.

Jest promotorem 2 doktoratów, 36 prac magisterskich, recenzentem 3 prac doktorskich i 3 projektów badawczych KBN.

Autor lub współautor 80 publikacji naukowych, w tym 15 w języku angielskim. Wyniki prac prezentował m.in. na konferencjach międzynarodowych w Dreźnie, Leuwen (Belgia), Lublinie, Starej Leśnej (Słowacja).

Główne osiągnięcia naukowe to opracowanie modeli zjawiska histerezy wodnej gleb oraz modelu krzywej retencji wodnej, opis przebiegu zjawisk antropogenicznego zasolania gleb na obszarze KGHM, rozpoznanie zagrożeń i opis stanu gleb na niektórych obszarach województwa dolnośląskiego, a także rozpoznanie przyczyn i skutków skażenia gleb przez WWA wraz z określeniem relacji pomiędzy koncentracjami poszczególnych związków z tej grupy w glebach.

Siedmiokrotnie nagrodzony przez Rektora Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.