Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Leszek
Grzywiński

Urodził się 23 lipca 1923 r. we Lwowie, tam też pobierał pierwsze nauki; egzamin maturalny zdawał już po wojnie w Zabrzu. Z macierzystą Uczelnią związany jest od 1946 r., kiedy rozpoczął studia wyższe na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej. Studia ukończył w 1950 r., ale już w 1949 r. został zatrudniony jako asystent. W 1954 r. awansował na stanowisko starszego asystenta, a w 1957 r. – adiunkta. W roku 1959 obronił pracę doktorską pt. „Współzależność inwazji i infekcji jelitowych drobiu”. Po 9 latach habilitował się na podstawie 3-częściowych studiów nad toksoplazmozą drobiu i wkrótce otrzymał stanowisko docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1976 r., profesora zwyczajnego w 1989 r.

Problematyka związana z toksoplazmozą stanowiła główny nurt badań naukowych. Jego zainteresowania dotyczyły epizootiologii, epidemiologii, kliniki, diagnostyki, procesów patogenetycznych, immunologicznych i innych, zachodzących w organizmie żywiciela pod wpływem zarażenia Toxoplasma gondii.

Drugi kierunek działalności naukowej koncentrował się przede wszystkim na ocenie skuteczności leków przeciw pasożytom.

Jest autorem i współautorem ponad 240 publikacji, w tym licznych doniesień na zjazdy krajowe i zagraniczne. Uczestniczył w kilkudziesięciu kongresach, zjazdach, konferencjach i spotkaniach jubileuszowych, przedstawiając wyniki badań i przewodnicząc obradom. Był sekretarzem, wiceprezesem i prezesem Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego. Był sekretarzem naukowym redakcji „Wiadomości Parazytologicznych” (1960–1973) i redaktorem „Monografii Parazytologicznych” (1977–1998).

Był członkiem Komitetu Parazytologii PAN (1984–1995), Rady Naukowej Instytutu Parazytologii PAN (1984–90), Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej (1986–1990), Rady Naukowej Instytutu Mikrobiologii Uniwersytetu Wrocławskiego (1976–1984), zespołu Parazytologów Doradców Departamentu Weterynarii Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (1975–1980), od 1979 rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Rolnictwa.

Działał ponadto w Sekcji Parazytologii Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych jako przewodniczący, organizując 9 ogólnopolskich sesji naukowych.

Wypromował 10 doktorów. Sporządził 15 recenzji profesorskich, 7 habilitacyjnych i 19 doktorskich. Opiniował liczne prace naukowe, podręczniki i skrypty oraz wnioski o granty.

W latach 1990–1993 pełnił funkcję dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej AR we Wrocławiu.

Był laureatem wielu nagród Rektora i Ministra. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta, Medalem Edukacji Narodowej, Medalem im. Konstantego Janickiego PTP i odznakami: „Zasłużony dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu”, „Zasłużony dla Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych” oraz Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Zmarł 3 listopada 2001 r., pochowany na cmentarzu komunalnym we Wrocławiu na Grabiszynku.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec