Strona główna   Strona główna
MUZEUM

- Profesorowie -

Maria
Goos

Urodziła się 24 maja 1930 r. w Brzuchowicach koło Lwowa. Do wybuchu wojny w 1939 r. ukończyła 3 klasy szkoły podstawowej. Dalsza edukacja w czasie wojny to było tajne nauczanie. W grudniu 1945 r. w ramach tzw. repatriacji przyjechała do Polski. W Strzelinie w gimnazjum ogólnokształcącym zdała w 1949 r. maturę. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej, które ukończyła w 1953 r. w WSR, otrzymując dyplom inżyniera rolnika.

Od listopada 1953 r. rozpoczęła pracę w Katedrze Techniki Ochrony Roślin WSR we Wrocławiu, początkowo na stanowisku asystenta, a później starszego asystenta. Kontynuowała też studia i w 1955 r. uzyskała dyplom magistra ze specjalnością ochrony roślin.

W 1964 r. otrzymała stopień naukowy doktora nauk rolniczych na podstawie pracy pt. „Owady minujące liście jabłoni na terenie województwa wrocławskiego”. W 1975 r. na AR we Wrocławiu, po przedłożeniu pracy habilitacyjnej pt. „Wpływ zabiegów mszycobójczych stosowanych w uprawie buraków cukrowych na stawonogi”, uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie ochrony roślin.

W 1976 r. powołana została na stanowisko docenta. Tytuł naukowy profesora otrzymała w 1992 r.

W latach 1984–1987 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Rolniczego, a od 1993 do 2000 kierownika Katedry Entomologii Rolniczej; w 2000 r. przeszła na emeryturę.

Główny kierunek działalności naukowej to badania nad wpływem chemicznych zabiegów ochrony roślin na entomofaunę pól uprawnych, a więc uboczne działanie powszechnie i na szeroką skalę stosowanych środków ochrony roślin. Ściśle z tym wiążą się prowadzone w latach 80. i 90. badania nad biologicznymi podstawami, określającymi prawidłowy termin chemicznych zabiegów. Plonem tych badań jest ponad 30 opublikowanych prac badawczych, 8 prac popularnonaukowych i kilkanaście prac doświadczalnych dla różnych instytucji.

Pod jej kierunkiem ponad 60 studentów wykonało prace magisterskie. Była promotorem 5 zakończonych doktoratów i recenzentką kilkunastu rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Jest współautorką podręcznika akademickiego pt. „Nauka o chorobach i szkodnikach roślin oraz technika ich zwalczania” (2 wydania), skryptu pt. „Niebezpieczeństwa związane ze stosowaniem środków chemicznych ochrony roślin” (2 wydania), a także rozdziału „Zagrożenie środowiska przez środki ochrony roślin” w podręczniku „Zagrożenia, ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczo-rolniczego” (3 wydania).

Otrzymała szereg nagród indywidualnych i zespołowych Rektora oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Odznaczona medalem „Za Zasługi dla Wydziału Rolniczego” oraz Polskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec