Strona główna
MUZEUM

- Prorektorzy -

Eugeniusz
Kołota

Urodził się 8 marca 1941 r. w Koskowie, na terenie woj. mazowieckiego. Po ukończeniu Technikum Ogrodniczego w Pruszczu Gdańskim studiował w latach 1960–1965 na Wydziale Rolniczym  WSR w Szczecinie. W roku 1966 podjął pracę w Katedrze Ogrodnictwa tejże Uczelni. W 1984 r. przechodzi do pracy w Akademii Rolniczej we Wrocławiu, gdzie objął funkcję kierownika Zakładu, a następnie Katedry Ogrodnictwa, funkcję tę pełnił do 2011 r.

Stopień naukowy doktora nauk rolniczych w zakresie ogrodnictwa nadała mu Rada Wydziału Ogrodniczego SGGW w Warszawie w 1971 r., a stopień doktora habilitowanego w zakresie ogrodnictwa, ta sama Rada Wydziału, w 1977 r. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1989 r., a stanowisko profesora zwyczajnego w 1995 r

Odbył długoterminowy staż naukowy w North Dakota State University w USA oraz staże krótkoterminowe i misje naukowe jako visiting professor w Szwecji, Norwegii, na Węgrzech, w Czechach, Francji, Hiszpanii, Finlandii, Belgii, Włoszech, Grecji, Portugalii, Chorwacji.

 

Był przedstawicielem Wydziału Rolniczego w Senacie w latach 1990–2005,   prodziekanem Wydziału Rolniczego AR w Szczecinie (1981–1984), prorektor AR we Wrocławiu (1993–1996). Był twórcą kierunku studiów Ogrodnictwo.

Członek Zespołu Ekspertów Ministra w zakresie nauk rolniczych (MEN) MNiSW w latach 1996-2013), członek Komitetu Nauk Ogrodniczych PAN, International Society for Horticultural Science oraz Working Groups of ISHS: Timing Field Production of Vegetables i Vegetable Nutrition and Fertilization, Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Szczecińskiego Towarzystwa Naukowego, Komisji Rejestracji Odmian Roślin Warzywnych COBORU, wiceprzewodniczący Komitetu Redakcyjnego „Folia Horticulturae”, członek Komitetów Redakcyjnych czasopism: „Vegetable Crops Research Bulletin”, Journal of Horticultural Research i „Roczników UP” w Poznaniu oraz członek Rady Naukowej Acta Scientiarum Polonorum s. Hortorum Cultus , wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Warzywnictwa, (członek i przewodniczący Sekcji Ogrodniczej KBN (1995–1999) oraz sekcji Nauki o Roślinach Uprawnych i Glebie MNiSzW od 2004 r.) przewodniczący Sekcji Ogrodniczej KBN (1992-2003) oraz Panelu Nauk o Roślinach Uprawnych MNiSW (2007- 2010), ekspert Państwowej Komisji Akredytacyjnej, członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych.

Promotor 9 prac doktorskich, opiekun 92 prac magisterskich. Wykonał 40 recenzji dorobku naukowego na tytuł i stanowisko profesora (1 dla Uniwersytetu w Brnie), 32 recenzji prac habilitacyjnych i  43 prac doktorskich, 3 oceny dorobku na tytuł doktora honoris causa, 18 opinii do CK w sprawie nadania tytułu naukowego profesora. Opracował 382 recenzje wydawnicze, 19 książek i skryptów, 161 projektów badawczych KBN i MNiSzW, 52 recenzje dla Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej dla młodych pracowników naukowych, 22 opinie dotyczące wniosków o przyznanie nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 47 opinii do dotacji na wydanie podręczników akademickich.

Autor ponad 700 publikacji, w tym 19 podręczników i skryptów akademickich, 295 oryginalnych prac twórczych, 189 artykułów i komunikatów naukowych, 175 prac popularnonaukowych. Wyniki swych prac prezentował na 33 konferencjach międzynarodowych. Wygłosił wykłady w Technological Educational Institute w Heraklionie, (Grecja) Strossmayer University of Osijek (Chorwacja), Escola Superia Agraria w Ponte de Lima (Portugalia) i w Centre de Recherches Agronomiques de Gembloux (Belgia). Był organizatorem 6 konferencji naukowych i naukowo-technicznych. Uczestniczył w realizacji 8 grantów KBN oraz MNiSzW, z czego w 6 jako kierownik oraz w 1 projekcie międzynarodowym.

Opracował i wdrożył do praktyki technologię produkcji pora na zbiór w różnych porach roku, kapusty brukselskiej na potrzeby przetwórstwa, a także zasady nawożenia mineralnego warzyw nawadnianych oraz wykorzystania żywych ściółek jako proekologicznej metody polowej uprawy warzyw. Zajmował się zastosowaniem ściółkowania gleby i osłon bezpośrednich w uprawie warzyw, a także wpływem zachwaszczenia na plonowanie i jakość różnych gatunków warzyw z wyznaczeniem ich krytycznej wrażliwości na zachwaszczenie. Opracował od podstaw technologię uprawy warzyw mało rozpowszechnionych, a cennych pod względem wartości biologicznej (roszponka, pietruszka naciowa, burak liściowy, cukinia, patison).  

Za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne otrzymał wiele nagród i wyróżnień, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Zasłużony dla Rolnictwa, Złotą Odznakę – Gryf Szczeciński, medal

„Zasłużony dla Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu”, medal „Za Zasługi dla Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczej we Wrocławiu”, medal „Zasłużony dla Akademii Rolniczej w Szczecinie”, medale przyznane przez inne uczelnie (wydziały) rolnicze i ogrodnicze, Srebrną odznakę NOT, trzykrotnie czterokrotnie nagrodę Ministra Edukacji Narodowej, 32 nagrody Rektora Akademii Rolniczej w Szczecinie i Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Medal PTNO (2011).

Profesor Eugeniusz Kołota zmarł w 02. kwietnia 2017 r. Został pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

  • Początek
  • Do góry
  • W dół
  • Koniec